بنا (البنا)، حسن (دلتای نیل ۱۹۰۶ـ۱۹۴۸): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}بَنّا (البَنّا)، حسن (دلتای نیل ۱۹۰۶ـ۱۹۴۸)<br/> [[File:12324800.jpg|thumb|بَنّا (البَنّا)، حسن]] بنیانگذار و رهبر سازمان اِخوان‌المُسلمین مصر. تحصیلات خود را نزد پدر آغاز و در دارالعلوم قاهره تکمیل کرد از همان کودکی به جمعیت‌های اخلاقی ـ اجتماعی پیوست و با مفاسد اخلاقی و آثار سوء فعالیت گروه‌های تبلیغی مسیحی مبارزه کرد. در قاهره برای تربیت و سازمان‌دهی گروهی از دانشجویان الاَزهَر و دارالعلوم در اجتماعات عمومی به سخنرانی پرداخت. همچنین، برای مقابله با اندیشه‌های الحادی، مجلات ''الفتح، جمعیة‌الشُّبان‌المسلمین'' را بنیاد نهاد. پس از اتمام تحصیل معلم مدرسۀ دولتی شهر اسماعیلیه شد. در آن‌جا هم برای ترویج اندیشه‌هایش جمعیت‌ِ «اِخوان‌المُسلمین» را تشکیل داد. احداث مسجد، تأسیس آموزشگاه اسلامی «چرا» با شیوۀ آموزشی خاص و مدرسۀ «اُمّهات‌المؤمنین» برای آموزش دینی دختران و انتشار نشریۀ ''اِخوان المُسلمین'' ازجمله فعالیت‌های تکمیلی وی بود. با شروع ناآرامی‌ها در فلسطین، بنّا در مقالات خود با دفاع از حقوق فلسطینیان، در مقابل صهیونیست‌ها موضع‌گیری کرد و بدین‌سان اِخوان‌المُسلمین به سازمانی سیاسی بدل شد. دیری نگذشت که این سازمان بزرگ‌ترین خطر برای پادشاهی مصر شناخته شد و تلاش‌های بنّا برای مذاکره با دولت ناکام ماند. سخنرانی‌ها و مجموعۀ نامه‌های او پس از مرگش به‌چاپ رسید.<br/> <!--12324800--> | }}بَنّا (البَنّا)، حسن (دلتای نیل ۱۹۰۶ـ۱۹۴۸)<br/> [[File:12324800.jpg|thumb|بَنّا (البَنّا)، حسن]] بنیانگذار و رهبر سازمان [[اخوان المسلمین (مصر)|اِخوان‌المُسلمین]] مصر. تحصیلات خود را نزد پدر آغاز و در دارالعلوم قاهره تکمیل کرد از همان کودکی به جمعیت‌های اخلاقی ـ اجتماعی پیوست و با مفاسد اخلاقی و آثار سوء فعالیت گروه‌های تبلیغی مسیحی مبارزه کرد. در قاهره برای تربیت و سازمان‌دهی گروهی از دانشجویان الاَزهَر و دارالعلوم در اجتماعات عمومی به سخنرانی پرداخت. همچنین، برای مقابله با اندیشه‌های الحادی، مجلات ''الفتح، جمعیة‌الشُّبان‌المسلمین'' را بنیاد نهاد. پس از اتمام تحصیل معلم مدرسۀ دولتی شهر اسماعیلیه شد. در آن‌جا هم برای ترویج اندیشه‌هایش جمعیت‌ِ «اِخوان‌المُسلمین» را تشکیل داد. احداث مسجد، تأسیس آموزشگاه اسلامی «چرا» با شیوۀ آموزشی خاص و مدرسۀ «اُمّهات‌المؤمنین» برای آموزش دینی دختران و انتشار نشریۀ ''اِخوان المُسلمین'' ازجمله فعالیت‌های تکمیلی وی بود. با شروع ناآرامی‌ها در فلسطین، بنّا در مقالات خود با دفاع از حقوق فلسطینیان، در مقابل صهیونیست‌ها موضع‌گیری کرد و بدین‌سان اِخوان‌المُسلمین به سازمانی سیاسی بدل شد. دیری نگذشت که این سازمان بزرگ‌ترین خطر برای پادشاهی مصر شناخته شد و تلاش‌های بنّا برای مذاکره با دولت ناکام ماند. سخنرانی‌ها و مجموعۀ نامه‌های او پس از مرگش به‌چاپ رسید.<br/> <!--12324800--> | ||
[[Category:انقلاب ها و انقلابیون]] [[Category:اشخاص و گروه ها]] [[Category:دین اسلام]] [[Category:نهادها و تشکلات، رویدادها و مناسبات]] | [[Category:انقلاب ها و انقلابیون]] | ||
[[Category:اشخاص و گروه ها]] | |||
[[Category:دین اسلام]] | |||
[[Category:نهادها و تشکلات، رویدادها و مناسبات]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۴۸
| حسن بنا (البنا) | |
|---|---|
| زادروز |
دلتای نیل ۱۹۰۶ م |
| درگذشت | ۱۹۴۸ م |
| ملیت | مصری |
| شغل و تخصص اصلی | رهبر سیاسی |
| آثار | چاپ سخنرانی ها و مجموعه نامه ها |
بَنّا (البَنّا)، حسن (دلتای نیل ۱۹۰۶ـ۱۹۴۸)
بنیانگذار و رهبر سازمان اِخوان‌المُسلمین مصر. تحصیلات خود را نزد پدر آغاز و در دارالعلوم قاهره تکمیل کرد از همان کودکی به جمعیت‌های اخلاقی ـ اجتماعی پیوست و با مفاسد اخلاقی و آثار سوء فعالیت گروه‌های تبلیغی مسیحی مبارزه کرد. در قاهره برای تربیت و سازمان‌دهی گروهی از دانشجویان الاَزهَر و دارالعلوم در اجتماعات عمومی به سخنرانی پرداخت. همچنین، برای مقابله با اندیشه‌های الحادی، مجلات الفتح، جمعیة‌الشُّبان‌المسلمین را بنیاد نهاد. پس از اتمام تحصیل معلم مدرسۀ دولتی شهر اسماعیلیه شد. در آن‌جا هم برای ترویج اندیشه‌هایش جمعیت‌ِ «اِخوان‌المُسلمین» را تشکیل داد. احداث مسجد، تأسیس آموزشگاه اسلامی «چرا» با شیوۀ آموزشی خاص و مدرسۀ «اُمّهات‌المؤمنین» برای آموزش دینی دختران و انتشار نشریۀ اِخوان المُسلمین ازجمله فعالیت‌های تکمیلی وی بود. با شروع ناآرامی‌ها در فلسطین، بنّا در مقالات خود با دفاع از حقوق فلسطینیان، در مقابل صهیونیست‌ها موضع‌گیری کرد و بدین‌سان اِخوان‌المُسلمین به سازمانی سیاسی بدل شد. دیری نگذشت که این سازمان بزرگ‌ترین خطر برای پادشاهی مصر شناخته شد و تلاش‌های بنّا برای مذاکره با دولت ناکام ماند. سخنرانی‌ها و مجموعۀ نامه‌های او پس از مرگش به‌چاپ رسید.