بیذو: تفاوت میان نسخه‌ها

بیذُوُ <br>(یا: ابوزیدآبادی)، زبان مردم روستای بوزآباد و روستاهای اطراف آن در ۳۰ کیلومتری جنوب شرقی کاشان در کنار گویش‌های ابیانه‌ای، فریزندی. جوشقانی، کشه‌ای، قهرودی و نطنزی. در شمار مجموعۀ گویشی مرکزی در گروه شمال شرقی قرار می‌گیرد. نام رسمی دولتی روستای نامبرده ابوزیدآباد و زبان آن ابوزیدآبادی است. پیوند بیذوی با زبان‌های دیگر ایرانی به ویژه پهلوی اشکانی آشکار است. مصوت‌های این گویش عبارت‌اند از: a, e, i, o, u, ü و مصوت‌های بلند مربوط به آن‌ها. برخی از ویژگی‌های این زبان بدین شرح است: صامت‌ها علاوه بر صامت‌های فارسی، w را نیز دارند؛ تمایز جنس مؤنث و مذکر وجود دارد؛ پسوند تصغیر مبین جنس دستوری است؛ مضاف پیش از مضاف‌الیه قرار می‌گیرد و در صورتی که مضاف یا مضاف‌الیه مختوم به aـ باشند، aـ پایانی تبدیل به eـ می‌شود؛ صفت بر پایۀ جنس تغییر می‌کند.