تحفه الابرار فی مناقب الائمه الاطهار
تحفة الأبرار فی مناقب الأئمة الأطهار Tohfatol-abrar fi Manaqeb-e Alaemaetol-atahar
کتابی در اصول دين و اثبات ولايت امامت حضرت علی (ع) نوشتۀ عمادالدین حسن بن علی طبری (ز 701ق). کتاب در نیمۀ دوم قرن 7ق به فارسی تألیف شده است. مؤلف خود در مقدمۀ کتاب سبب تألیف آن را «تمنای دوستان دانسته که کتابی به فارسی دربارۀ امامت بنویسد تا در روز قیامت حجت همگان باشد». تحفة الأبرار... نخستین بار در سال ۱۳۷۶ش با تصحیح و تحقیق سیدمهدی جهرمی در ۳۲۳ صفحه (قطع وزیری) در تهران منتشر شده و ترجمۀ عربی آن (توسط عبدالرحیم مبارک) را نیز آستان قدس رضوی چاپ و منتشر کرده است.
گزارش محتوا
افزون بر مقدمۀ کتاب که در شش فصل تدوین شده، باب‌های دهگانۀ کتاب عبارتند از:
- باب اول- در بیان آنکه بنای نبوت بر چند چیز است و در بیان عصمت و محل عصمت، در سه فصل
- باب دوم- در آنکه خلقان را لابد است از امامی، در سه فصل
- باب سوم- پرسش و پاسخ درباره دلیل بر حقانیت مذهب شیعه با استناد به دلایل عقلی و نقلی
- باب چهارم- در ذکر انساب نبی و فاطمه و ائمه و أعمارهم و مواليدهم و مدافنهم و عدد أولادهم، مشتمل بر سیزده فصل
- باب پنجم- در اثبات کردن وجود صاحب‌الزمان و در غیبت و خفای ولادت او و طول عمرش، در سه فصل
- باب ششم- در بیان بلاد اسلام و بلاد کفر و دار تقیه و در بيان كافر و مجانین و اطفال کفار و اطفال مؤمنان و در ائمۀ ضلال و آنچه بدان تعلق دارد. و بیان آن که پدران جملۀ انبیاء مؤمن بوده‌اند نه کافر، در چهار فصل
- باب هفتم- در اخبار ساختگی امویان و افترائاتی که بر پیامبر(ص) بسته‌اند، در یک مقدمه و سه فصل
- باب هشتم- در سؤال که اهل سنت بر شیعه ایراد می‌گیرند و جواب از آن و توابع آن، در دو فصل
- باب نهم- در آنکه علمای اهل سنت سلفاً و خلفاً در حق صحابه ایراد کرده‌اند در کتب خویش و روایت کرده‌اند، در سه فصل
- باب دهم- در مسائل متفرقه، در هشت فصل