نمایش مبدأ برای تشنه تهرانی، محمدتقی (مراغه ۱۲۱۰ـ همدان پس از ۱۲۶۴ق)


تشنۀ تهرانی، محمدتقی (مراغه ۱۲۱۰ـ همدان پس از ۱۲۶۴ق)<br>
شاعر ایرانی. پیشۀ کلاه‌دوزی داشت. چون قصایدی در مدح [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلی‌شاه قاجار]] سرود، به دربار تهران فراخوانده شد و از شاه لقب خانی گرفت. در هجاگویی و برخورد مطایبه‌آمیز با رویدادها زبانی تلخ و گزنده داشت. پس از شکست ایران از روسیه چون بسیاری از امرای سپاه را هجو گفت، از بیم جان به کرمان و از آن‌جا به عتبات عراق رفت و تا ۱۲۶۴ق در عراق بود و در حملۀ وهابیان به کربلا و تعرض ایشان زخمی شـد. در آغاز پادشاهی [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین‌شاه قاجار]] به ایران بازگشت و در قصیده‌ای [[امیرکبیر|میرزا تقی‌خان امیرکبیر]] را مدح کرد.
<br><!--14163400-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]]