جبر نور: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
جبر نور (Lichtzwang)<br> | جبر نور (Lichtzwang)<br>دفتر شعری از [[سلان، پل (۱۹۲۰ـ۱۹۷۰)|پاول سلان]]<ref>Paul Celan</ref>، به زبان آلمانی، منتشرشده در ۱۹۷۰. سلان شعرهای این دفتر را در فاصله ای کوتاه، ژوئن تا دسامبر ۱۹۶۷، سرود و درپی تأخیری که در چاپ کتاب پیش آمد، پیش از توزیع کتاب در کتاب‌فروشی ها، درگذشت. سلان در این دفتر، و نیز دفترهایی چون ''آفتاب های نخی'' (۱۹۶۸)،'' سهم برف'' (۱۹۷۱)، و'' محوطۀ زمان'' (۱۹۷۶)، که تقریباً در دورۀ پایانی جست وجوهای شاعرانه اش سرود، به شخصی ترین شیوۀ بیانی خود دست می یابد. بدین سان، درک این دفتر، بی دریافتی از سه دفتر نام­برده کامل نخواهد بود. مسئلۀ بنیادین سلان در این دفترها، به ویژه در شعرهایی چون «ایلیاد» و «خشخاش و خاطره»، درک هستی شناسانۀ وجود «دیگری» است، که گاه «تو» خوانده می شود و گاه چنان با «من» درمی آمیزد که تمیز «من» و «تو» را عملاً ناممکن می کند. آنچه بعد خواهد آمد، با آنچه می آید و آمده است در قالب تک گویی های درونی به وحدت می رسند. ''جبر نور'' را می توان ستایش نامه ای در باب هنر دانست. | ||
دفتر شعری از پاول | |||
<br><!--16034200--> | <br><!--16034200--> | ||
[[رده:ادبیات غرب]] | [[رده:ادبیات غرب]] | ||
[[رده:شعر (اشخاص و آثار)]] | [[رده:شعر (اشخاص و آثار)]] | ||
نسخهٔ ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۹
جبر نور (Lichtzwang)
دفتر شعری از پاول سلان[۱]، به زبان آلمانی، منتشرشده در ۱۹۷۰. سلان شعرهای این دفتر را در فاصله ای کوتاه، ژوئن تا دسامبر ۱۹۶۷، سرود و درپی تأخیری که در چاپ کتاب پیش آمد، پیش از توزیع کتاب در کتاب‌فروشی ها، درگذشت. سلان در این دفتر، و نیز دفترهایی چون آفتاب های نخی (۱۹۶۸)، سهم برف (۱۹۷۱)، و محوطۀ زمان (۱۹۷۶)، که تقریباً در دورۀ پایانی جست وجوهای شاعرانه اش سرود، به شخصی ترین شیوۀ بیانی خود دست می یابد. بدین سان، درک این دفتر، بی دریافتی از سه دفتر نامبرده کامل نخواهد بود. مسئلۀ بنیادین سلان در این دفترها، به ویژه در شعرهایی چون «ایلیاد» و «خشخاش و خاطره»، درک هستی شناسانۀ وجود «دیگری» است، که گاه «تو» خوانده می شود و گاه چنان با «من» درمی آمیزد که تمیز «من» و «تو» را عملاً ناممکن می کند. آنچه بعد خواهد آمد، با آنچه می آید و آمده است در قالب تک گویی های درونی به وحدت می رسند. جبر نور را می توان ستایش نامه ای در باب هنر دانست.
- ↑ Paul Celan