حاتمی ، علی (تهران ۱۳۲۳ـ۱۳۷۵ش): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}[[پرونده: 18000800-1.jpg | بندانگشتی|علی حاتمی|جایگزین=|273x273پیکسل]][[پرونده: 18000800.jpg | بندانگشتی|علی حاتمی|جایگزین=|375x375پیکسل]]<p>فیلمنامهنویس و کارگردان ایرانی. از [[دانشکده هنرهای دراماتیک|دانشکدۀ هنرهای دراماتیک]] فارغالتحصیل شد. فعالیت هنری را با نویسندگی در تئاتر آغاز کرد و نمایشنامههای ''ساتن، قصهٔ حریر و ماهیگیر، حسن کچل، و چهل گیس'' را برای تئاتر نوشت. در سال ۱۳۴۴ نمایش ''دیب'' (دیو) را، که از اولین نوشتههای خودش بود، در تالار دانشکده و با کودکان «مؤسسۀ آموزشی فرهنگ آرزو» به اجرا درآورد. در سال 1346 نمایش کوتاه ''جنگل و آشپزی'' را که برای گروه سنی کودک و نوجوان و به سفارش تلویزیون ملی ایران ساخته شده بود، جلوی دوربین برد و دو سال | }}[[پرونده: 18000800-1.jpg | بندانگشتی|علی حاتمی|جایگزین=|273x273پیکسل]][[پرونده: 18000800.jpg | بندانگشتی|علی حاتمی|جایگزین=|375x375پیکسل]]<p>فیلمنامهنویس و کارگردان ایرانی. از [[دانشکده هنرهای دراماتیک|دانشکدۀ هنرهای دراماتیک]] فارغالتحصیل شد. فعالیت هنری را با نویسندگی در تئاتر آغاز کرد و نمایشنامههای ''ساتن، قصهٔ حریر و ماهیگیر، حسن کچل، و چهل گیس'' را برای تئاتر نوشت. در سال ۱۳۴۴ نمایش ''دیب'' (دیو) را، که از اولین نوشتههای خودش بود، در تالار دانشکده و با کودکان «مؤسسۀ آموزشی فرهنگ آرزو» به اجرا درآورد. در سال 1346 نمایش کوتاه ''جنگل و آشپزی'' را که برای گروه سنی کودک و نوجوان و به سفارش تلویزیون ملی ایران ساخته شده بود، جلوی دوربین برد و دو سال بعد، پس از موفقیت اجرای تئاتری ح''سن کچل''، به کارگردانی [[داود رشیدی|داوود رشیدی]]، اولین فیلم بلند خود، ''حسن کچل''، را براساس همان نمایشنامه که در عین حال نخستین فیلم موزیکال سینمای ایران نیز بود، ساخت.</p><p>سبک حاتمی در ''[[حسن کچل]]'' (۱۳۴۹)، ''[[باباشمل]]'' (۱۳۵۰)، و ''خواستگار'' (۱۳۵۱)، متأثر از سنت سخنوری و نقالی است. در فیلمهای بعدی خود، سینما را وسیله یا میدانی برای نمایشِ ارزشها و سنتهای ملی دانست، و در جزییات فیلم دلبستگیاش را به ملاحظات و شواهد تاریخی نشان داد. با ''ستارخان'' (۱۳۵۱)، ثابت کرد که هدفش تحلیل و بررسی سیاسی ماجراهای تاریخی نیست، بلکه در فیلمها و مجموعههای تلویزیونی تاریخیاش همواره خواسته است جنبههای انسانی و عاطفی شخصیتهای تاریخی را نشان بدهد، که از آن جملهاند: ''[[سلطان صاحبقران]]'' (۱۳۵۴)، ''[[هزاردستان (تلویزیون)|هزاردستان]]'' (۱۳۵8ـ ۱۳۶۶)، ''[[حاجی واشنگتن]]'' (۱۳۶۱)، ''[[کمال الملک (فیلم)|کمالالملک]]'' (۱۳۶۳)، ''جعفرخان از فرنگ برگشته'' (۱۳۶۳)، ''[[مادر (فیلم، 1368)|مادر]]'' (۱۳۶۸)، و ''[[دلشدگان (فیلم)|دلشدگان]]'' (۱۳۷۰). حاتمی نویسندگی تمام آثار سینمایی و تلویزیونیاش را خود برعهده داشته است.</p><p>حاتمی روایت خودش را از تاریخ معاصر ایران ارائه میکرد، و اگر لازم بود واقعیتهایی را فراموش یا تحریف میکرد یا از کنار آنها میگذشت تا ساختار اثر خود را هرچه نمایشیتر کند؛ در واقع نوعی انکار واقعیت، بهنفع واقعیت نمایشی. </p><p>علی حاتمی بر اثر سرطان پانکراس درگذشت. چندسال پس از درگذشت او [[واروژ کریم مسیحی|واروژ کریممسیحی]] دو فیلم سینمایی ''کمیتۀ مجازات'' و ''تهران روزگار نو'' را با تدوین بخشهایی از سریال ''هزاردستان'' به تهیهکنندگی مرکز سیمافیلم ساخت. </p><p>[[زری خوشکام]] (زهرا حاتمی) همسرش و [[حاتمی، لیلا (تهران ۱۳۵۱ش)|لیلا حاتمی]] دختر اوست. </p> | ||