حاج میرزا عبدالباقی حکیم باشی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸: خط ۸:


حاج میرزا عبدالباقی در 1277ش (1396ق) در کربلا درگذشت و همان جا نیز به خاک سپرده شد.
حاج میرزا عبدالباقی در 1277ش (1396ق) در کربلا درگذشت و همان جا نیز به خاک سپرده شد.
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:دوره قاجار]]
[[رده:اشخاص و آثار، تاریخ پزشکی]]

نسخهٔ ‏۲۴ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۴۸

حاج میرزا عبدالباقی حکیم باشی

(ملقب به اعتضادالاطباء) از اطباء معروف زمان خودش در طب قدیم در تهران و نیز طبیب مخصوص عزت‌الدوله خواهر ناصرالدین شاه قاجار، فرزند حاج محمد اسماعیل بیک.

حاج میرزا عبدالباقی هشت پسر و یک دختر داشته که چهار نفر از پسرانش طبیب بوده‌اند؛ از جمله دکتر خلیل خان ثقفی اعلم‌الدوله که معروف‌ترین آنان بوده است. او علاوه بر طب، در علوم ادبی و حکمت هم اطلاعات و مهارت داشته و شاگرد حاج میرزا اسدالله طبیب و حاج میرزا سید اسدالله خود شاگرد حاج میرزا بابا معروف به حکیم باشی عباس میرزا نایب‌السلطنه و محمد شاه قاجار بوده است.

او چند کتاب طبی و ادبی را نیز به چاپ رسانده و برایشان مقدمه و حواشی و تعلیقات نوشته است؛ از جمله کلیات قانون ابوعلی سینا که در 1284ق در تهران چاپ شده یا دیوان یغما که در 1273ق در تهران به چاپ رسیده است.

حاج میرزا عبدالباقی در 1277ش (1396ق) در کربلا درگذشت و همان جا نیز به خاک سپرده شد.