دساو، پاول: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=پاول دساو|نام=Paul Dessau|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=1894م|تاریخ مرگ=1979م|دوره زندگی=|ملیت=آلمانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=از 1910 در کنسرواتوار کلیندوُرث ـ شاروِنکا در برلین و بعدها در هامبورگ|شغل و تخصص اصلی=آهنگساز|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=اپراهای محاکمه‌ی لوکولوس (1949؛ اجراشده در 1951)، پونتیلا (1959؛ اجراشده در 1966)، لانتْسِلوت (1969)، آینشتاین (1973)، لئونتْسه و لِنا (1979)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | {{جعبه زندگینامه|عنوان=پاول دساو|نام=Paul Dessau|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=1894م|تاریخ مرگ=1979م|دوره زندگی=|ملیت=آلمانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=از 1910 در کنسرواتوار کلیندوُرث ـ شاروِنکا در برلین و بعدها در هامبورگ|شغل و تخصص اصلی=آهنگساز|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=اپراهای محاکمه‌ی لوکولوس (1949؛ اجراشده در 1951)، پونتیلا (1959؛ اجراشده در 1966)، لانتْسِلوت (1969)، آینشتاین (1973)، لئونتْسه و لِنا (1979)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
[[پرونده:2042152781.jpg|جایگزین=پاول دساو|بندانگشتی|پاول دساو]] | [[پرونده:2042152781.jpg|جایگزین=پاول دساو|بندانگشتی|پاول دساو]] | ||
[[پرونده:Dessau, Paul.jpg|بندانگشتی|پاول دساو]] | |||
دساو، پاول (1894ـ1979) Dessau, Paul | دساو، پاول (1894ـ1979) Dessau, Paul | ||
آهنگساز آلمانی. آثار او شامل موسیقی صحنه‌ای برای نمایش‌نامه‌های برتولت | آهنگساز آلمانی. آثار او شامل موسیقی صحنه‌ای برای نمایش‌نامه‌های [[برتولت برشت|برتولت برشت]]، یک اپرا به نام محاکمۀ لوکولوس<ref>Der Verurteilung des Lukullus</ref> (1949)، آن هم با لیبرتویی از برشت، و ترانه‌ها و قطعه‌های کرال متعدد است. دساو از 1910 در کنسرواتوار کلیندوُرث ـ شاروِنکا در [[برلین|برلین]] و بعدها در [[هامبورگ، ناحیه اداری|هامبورگ]] به تحصیل پرداخت، و در 1913 در اپرای هامبورگ دستیار صحنه شد. در 1933 به [[پاریس، شهر|پاریس]] رفت و زیرنظر رنه لایبوویتس شیوۀ سریل شونبرگ را آموخت. او که در سراسر آلمان به رهبری ارکستر می‌پرداخت ناچار از ترک کشور شد و در 1939 به [[نیویورک|نیویورک]] رفت. از 1942 به همکاری با برشت پرداخت، که در جمع تبعیدیان سیاسی با او آشنا شده بود، و در 1948 همراه با او به برلین شرقی بازگشت. از جمله آثار او: اپراهای محاکمه‌ی لوکولوس (1949؛ اجراشده در 1951)، پونتیلا (1959؛ اجراشده در 1966)، لانتْسِلوت (1969)، آینشتاین (1973)، لئونتْسه و لِنا (1979)؛ اپراهای کودکان شامل ''قطاربازی''، ''سزای خیانت در امانت''. به علاوه کنچرتینو برای تک‌نوازی [[فلوت|فلوت]]، [[کلارینت|کلارینت]]، [[هورن (ساز)|هورن]]، و [[ویولن|ویولون]]؛ یک سونات پیانو؛ آثار آوازی و ارکستری فراوان، موسیقی فیلم و موسیقی صحنه‌ای. | ||
<br /> | <br /> | ||