روح بخش، عزت (۱۲۸۶ـ تهران ۱۳۶۷ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
روح‌بخش، عزّت (۱۲۸۶ـ تهران ۱۳۶۷ش)<br> | روح‌بخش، عزّت (۱۲۸۶ـ تهران ۱۳۶۷ش)<br> | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۸: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }}[[پرونده:عزت روح بخش.jpg|بندانگشتی|عزت روح بخش]] | ||
[[پرونده:Ezzat Rouhbakhsh.jpg|بندانگشتی|عزت روح بخش]] | [[پرونده:Ezzat Rouhbakhsh.jpg|بندانگشتی|عزت روح بخش]] | ||
<p>خوانندۀ ایرانی ترانه و آواز. خوانندگی را با اجرای قطعات کوچک در نمایش‌های مدرسه شروع کرد و با بهره‌گیری از آثار هنرمندان گوناگون، صدایش را پرورش داد. از اواخر دهۀ ۱۳۲۰ در برنامه‌های تئاتر و سپس در رادیو، حضور یافت. با خواندن آهنگ‌هایی از ویولن‌نوازان نغمه‌پردازی چون [[نیاکان، شاپور (کاشان ۱۳۰۵ـ تهران ۱۳۷۳ش)|شاپور نیاکان]] و [[وفادار، مجید (تهران ۱۲۹۱ـ همان جا ۱۳۵۴ش)|مجید وفادار]]، در نیمۀ اول دهۀ ۱۳۳۰ به اوج شهرت رسید؛ و از اوایل دهۀ ۱۳۴۰ به‌بعد فعالیت او به‌تدریج کاهش یافت. از صدای گرم و حزینش در چند فیلم ایرانی نیز استفاده شد و از اواخر دهۀ ۱۳۳۰ دیگر از او اثری منتشر نشد.</p> | <p>خوانندۀ ایرانی ترانه و آواز. خوانندگی را با اجرای قطعات کوچک در نمایش‌های مدرسه شروع کرد و با بهره‌گیری از آثار هنرمندان گوناگون، صدایش را پرورش داد. از اواخر دهۀ ۱۳۲۰ در برنامه‌های تئاتر و سپس در رادیو، حضور یافت. با خواندن آهنگ‌هایی از ویولن‌نوازان نغمه‌پردازی چون [[نیاکان، شاپور (کاشان ۱۳۰۵ـ تهران ۱۳۷۳ش)|شاپور نیاکان]] و [[وفادار، مجید (تهران ۱۲۹۱ـ همان جا ۱۳۵۴ش)|مجید وفادار]]، در نیمۀ اول دهۀ ۱۳۳۰ به اوج شهرت رسید؛ و از اوایل دهۀ ۱۳۴۰ به‌بعد فعالیت او به‌تدریج کاهش یافت. از صدای گرم و حزینش در چند فیلم ایرانی نیز استفاده شد و از اواخر دهۀ ۱۳۳۰ دیگر از او اثری منتشر نشد.</p> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۲۹
روح‌بخش، عزّت (۱۲۸۶ـ تهران ۱۳۶۷ش)
| عزت روح بخش | |
|---|---|
| زادروز |
۱۲۸۶ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۶۷ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | خواننده |
| گروه مقاله | موسیقی |
خوانندۀ ایرانی ترانه و آواز. خوانندگی را با اجرای قطعات کوچک در نمایش‌های مدرسه شروع کرد و با بهره‌گیری از آثار هنرمندان گوناگون، صدایش را پرورش داد. از اواخر دهۀ ۱۳۲۰ در برنامه‌های تئاتر و سپس در رادیو، حضور یافت. با خواندن آهنگ‌هایی از ویولن‌نوازان نغمه‌پردازی چون شاپور نیاکان و مجید وفادار، در نیمۀ اول دهۀ ۱۳۳۰ به اوج شهرت رسید؛ و از اوایل دهۀ ۱۳۴۰ به‌بعد فعالیت او به‌تدریج کاهش یافت. از صدای گرم و حزینش در چند فیلم ایرانی نیز استفاده شد و از اواخر دهۀ ۱۳۳۰ دیگر از او اثری منتشر نشد.