سودابه خسروی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
سودابه خسروی
زادروز اراک 20 بهمن 1345ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل

عکاسی- دانشگاه تهران

طراحی گریم- حوزۀ هنری
شغل و تخصص اصلی چهره‌پرداز
آثار كاغذ بی‌خط (۱۳۸۰)؛ ملاقات با طوطی (۱۳۸۲)؛ هشت‌پا (۱۳۸۳)؛ آفریقا (۱۳۸۹)؛ فرزند چهارم (۱۳۹۱)؛ شیار 143 (۱۳۹۲)؛ اسرافیل (۱۳۹۵)؛ قتل عمد (۱۳۹۸)؛ آهنگ دونفره (۱۳۹۹)
گروه مقاله سینما
جوایز و افتخارات تندیس زرین بهترین چهره‌پردازی از چهاردهمین دوره جشن خانه سینما
سودابه خسروی
سودابه خسروی

سودابه خسروی (اراک 20 بهمن 1345ش- ) Sodabeh Khosravi

چهره‌پرداز ایرانی سینما و تلویزیون. خسروی با طراحی چهره‌پردازی نزدیک به 70 فیلم سینمایی طی دو دهۀ اخیر، از پرکارترین چهره‌پردازان سینمای ایران است. وی طی این مدت طراحی چهره‌پردازی آثاری از کارگردانان شاخص یا مطرحی چون ناصر تقوایی، کمال تبریزی، علیرضا داوودنژاد، فرزاد مؤتمن، محمدعلی سجادی، سیروس الوند، فریدون جیرانی، مازیار میری، نرگس آبیار و نیکی کریمی را به عهده داشته است. سودابه خسروی در بیست و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر (برای فیلم شوریده) و در دوره‌های بیست و هشتم (برای فیلم شبانه‌روزسی و دوم (برای فیلم شیار ۱۴۳) و سی و پنجم این جشنواره (برای فیلم اسرافیل) نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین چهره‌پردازی بوده و در دورۀ چهاردهم جشن خانه سینما برای فیلم شبانه‌روز برندۀ تندیس زرین بهترین چهره‌پردازی شده است.

خسروی پس از پایان تحصیلات متوسطه، در رشتۀ عکاسی دانشگاه تهران ادامۀ تحصیل داد، سپس در رشتۀ طراحی گریم حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی مشغول تحصیل شد. پس از فارغ‌التحصیل شدن در هر دو رشته به عنوان دستیار جلال‌الدین معیریان مشغول به كار تدریس در كلاس‌های گریم او شد و كار در سینما و تلویزیون را به عنوان مجری گریم آغاز كرد. از سال 1379 به عنوان مجری گریم سریال قطار ابدی و فیلم سینمایی همسر دلخواه من، با بیژن محتشم (طراح چهره‌پردازی) همکاری کرد و از همان سال هم به صورت مستقل شروع به كار در سینما و تلویزیون كرد. خسروی حضور خود به عنوان طراح ‌چهره‌پردازی را با فیلم کاغذ بی‌خط (به کارگردانی ناصر تقوایی) آغاز کرده و با طراحی برای فیلم خواب سفید (ساختۀ حمید جبلی) ادامه داد.


طراحی چهره‌پردازی (سینما): آهنگ دونفره (۱۳۹۹)؛ بی‌صدا حلزون (۱۳۹۸)؛ قتل عمد (۱۳۹۸)؛ ایدۀ اصلی (۱۳۹۷)؛ بی‌وزنی (۱۳۹۷)؛ جانان (۱۳۹۷)؛ چهل و هفت (۱۳۹۷)؛ زعفرانیه 14 تیر (۱۳۹۷)؛ لالا كن (۱۳۹۷)؛ بهت (۱۳۹۶)؛ اسرافیل (۱۳۹۵)؛ زرد (۱۳۹۵)؛ تمرینی برای اجرا (۱۳۹۴)؛ تیک آف (۱۳۹۴)؛ جاودانگی (۱۳۹۴)؛ دختر (۱۳۹۴)؛ گیتا (۱۳۹۴)؛ نگار (۱۳۹۴)؛ وارونگی (۱۳۹۴)؛ یك دزدی عاشقانه (۱۳۹۴)؛ ارغوان (۱۳۹۳)؛ خاطرات اسب سیاه (۱۳۹۳)؛ دوران عاشقی (۱۳۹۳)؛ عصر یخبندان (۱۳۹۳)؛ گاو زخمی (۱۳۹۳)؛ ناهید (۱۳۹۳)؛ تراژدی (۱۳۹۲)؛ زندگی جای دیگری‌ست (۱۳۹۲)؛ سیزده (۱۳۹۲)؛ شیار 143 (۱۳۹۲)؛ طبقه حساس (۱۳۹۲)؛ فردا (۱۳۹۲)؛ مردن به وقت شهریور (۱۳۹۲)؛ ملبورن (۱۳۹۲)؛ فرزند چهارم (۱۳۹۱)؛ قاعدۀ تصادف (۱۳۹۱)؛ گام‌های شیدایی (۱۳۹۱)؛ من همسرش هستم (۱۳۹۰)؛ آفریقا (۱۳۸۹)؛ آقا یوسف (۱۳۸۹)؛ سوت پایان (۱۳۸۹)؛ آل (۱۳۸۸)؛ بیداری (۱۳۸۷)؛ چهره به چهره (۱۳۸۷)؛ خاطره (۱۳۸۷)؛ شبانه‌روز (۱۳۸۷)؛ صبح روز هفتم (۱۳۸۷)؛ كتاب قانون (۱۳۸۷)؛ مدیوم (۱۳۸۷)؛ آن مرد آمد (۱۳۸۶)؛ به همین سادگی (۱۳۸۶)؛ كنعان (۱۳۸۶)؛ پارک‌وی (۱۳۸۵)؛ تله روباه (۱۳۸۵)؛ ستایش (۱۳۸۵)؛ شبانه (۱۳۸۴)؛ رستگاری در 20/8 دقیقه (۱۳۸۳)؛ شوریده (۱۳۸۳)؛ هشت‌پا (۱۳۸۳)؛ یک شب (۱۳۸۳)؛ باج‌خور (۱۳۸۲)؛ جنایت (۱۳۸۲)؛ شكلات (۱۳۸۲)؛ ملاقات با طوطی (۱۳۸۲)؛ گاهی به آسمان نگاه كن (۱۳۸۱)؛ خواب سفید (۱۳۸۰)؛ كاغذ بی‌خط (۱۳۸۰).