سوندهایم، استیفن: تفاوت میان نسخه‌ها

سوندهایم، استیفن (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۸ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۱۳

۱۹۹ بایت حذف‌شده ، ۱ سال پیش

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Reza rouzbahani

moderation، Moderators، سرویراستار، ویراستار

۵۱٬۰۵۲

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{جعبه زندگینامه|عنوان=استیفن سوندهایم|نام=Stephen Sondheim|نام دیگر=|نام اصلی=استیفن جاشوآ سوندهایم|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=1930م|دوره زندگی=|ملیت=امریکایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=آهنگساز و ترانه‌سرای|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=اشعار داستان‌ وست‌ ساید برنشتاین‌ (1957) و کولی‌ استاین‌ (1959)
+{{جعبه زندگینامه|عنوان=استیفن سوندهایم|نام=Stephen Sondheim|نام دیگر=|نام اصلی=استیفن جاشوآ سوندهایم|نام مستعار=|لقب=|زادروز=نیویورک 22 مارس 1930م|تاریخ مرگ=کنیتیکت 26 نوامبر 2021م|دوره زندگی=|ملیت=امریکایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=موسیقی- کالج‌ ویلیامز|شغل و تخصص اصلی=آهنگساز و ترانه‌سرا|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=یک جایزه اسکار، هشت جایزۀ تونی، چند جایزۀ گرمی، یک جایزۀ پولیتزر|آثار=اوورتورهای‌ پاسیفیک‌ (1976)، سوینی‌ تاد (1979)، آدمکش‌ها (1990)، پاسیون‌ (1994)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}
-موسیقی‌ و شعر نمایش‌هایی‌ مثل در راه‌ دادگاه‌ اتفاق‌ خنده‌داری‌ افتاد (1962)، یکشنبه‌ در پارک‌ با جورج (1984)، به‌ درون‌ جنگل (1987)، یک‌ موسیقی‌ کوچک‌ شبانگاهی‌ (1972)، اوورتورهای‌ پاسیفیک‌ (1976)، سوینی‌ تاد (1979)، آدمکش‌ها (1990)، و پاسیون‌ (1994)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}
 [[پرونده:2042158834.jpg|جایگزین=استیفن سوندهایم|بندانگشتی|استیفن سوندهایم]]
 [[پرونده:2042158834- 2.jpg|جایگزین=استیفن سوندهایم|بندانگشتی|استیفن سوندهایم و الیزابت تیلور (سال 1976)]]
@@ خط ۷: / خط ۶: @@
 (نام کامل: استیفن جاشوآ سوندهایم<ref>Stephen Joshua Sondheim</ref>) آهنگساز و ترانه‌سرای‌ آمریکایی‌. معتبرترین آهنگساز تاریخ تئاتر برادوی<ref>Broadway Theatre</ref> و سرایندۀ اشعار ''داستان‌ وست‌ ساید'' [[برنستاین، لیونارد (۱۹۱۸ـ۱۹۹۰)|برنستاین‌]] (1957) و ''کولی‌ استاین‌'' (1959) بود. بعدها برای‌ نمایش‌هایی‌ مثل ''در راه‌ دادگاه‌ اتفاق‌ خنده‌داری‌ افتاد'' (1962)، ''یکشنبه‌ در پارک‌ با جورج'' (1984)، و به‌ ''درون‌ جنگل'' (1987) موسیقی‌ و شعر ساخت‌.
-سوندهایم‌ در کالج‌ ویلیامز<ref>Williams College</ref>، ماساچوست‌، و زیرنظر میلتون‌ بابیت‌<ref>Milton Babbitt</ref>، آهنگساز، تحصیل‌ کرد. وی که کارش را به عنوان دستیار در موزیکالی از همرستاین<ref>Oscar Hammerstein II</ref> شروع کرده بود، پس از پایان مدرسه کارش را با موزیکال ''شب شنبه''<ref>''Saturday Night''</ref> در برادوی (۱۹۵۳) پی گرفت و پس از آشنایی با برنستاین موسیقی اجرایی از «[[رومیو و ژولیت|رومئو و ژولیت]]» را در سال ۱۹۵۷ نوشت. درخشش وی در سال ۱۹۶۹ با ''کمپانی''<ref>''Company''</ref> رقم خورد و اولین تونی<ref>Tony Award</ref> را برای وی به ارمغان آورد. سال بعد ''حماقت‌ها''<ref>''Follies''</ref> به کسب جایزۀ تونی دیگری برای او انجامید و ''موسیقی یک شب کوچک''<ref>''A Little Night Music''</ref> که سال ۱۹۷۳ بر مبنای رمانسی [[چخوف، آنتون (۱۸۶۰ـ۱۹۰۴)|چخوفی]] با عنوان «''لبخندهای یک شب تابستانی''<ref>''Smiles of a Summer Night''</ref>» از [[اینگمار برگمان]] ساخته شد، موفقیت او را برای همیشه تثبیت کرد. از موفقیت‌های متأخرتر سوندهایم در برادوی می‌توان از ''یک‌شنبه در پارک با جورج''<ref>''Sunday in the Park with George''</ref> یاد کرد که برای آن در سال ۱۹۸۵ جایزۀ پولیتزر<ref>Pulitzer Prize</ref> را برد. آخرین نمایش موزیکال وی ''نمایش جاده‌ای''<ref>''Road Show''</ref> بود که نخست در سال 2003 در شیکاگو به روی صحنه رفت و چند سال بعد به برادوی رسید. وی سازندۀ موسیقی متن فیلم‌های سینمایی هم بود؛ از جمله فیلم ''استاویسکی''<ref>''Stavisky''</ref> (به کارگردانی [[آلن رنه]] در سال ۱۹۷۴) و موسیقی ترانۀ دیر یا زود<ref>''Sooner or Later''</ref> (به خوانندگی [[مدونا]]) که سال ۱۹۹۱ برای ساخت آن موفق به کسب [[اسکار، جایزه|اسکار]] شد.
+سوندهایم‌ در کالج‌ ویلیامز<ref>Williams College</ref>، ماساچوست‌، و زیر نظر میلتون‌ بابیت‌<ref>Milton Babbitt</ref>، آهنگساز، تحصیل‌ کرد. وی که کارش را به عنوان دستیار در موزیکالی از همرستاین<ref>Oscar Hammerstein II</ref> شروع کرده بود، پس از پایان مدرسه کارش را با موزیکال ''شب شنبه''<ref>''Saturday Night''</ref> در برادوی (۱۹۵۳) پی گرفت و پس از آشنایی با برنستاین موسیقی اجرایی از «[[رومیو و ژولیت|رومئو و ژولیت]]» را در سال ۱۹۵۷ نوشت. درخشش وی در سال ۱۹۶۹ با ''کمپانی''<ref>''Company''</ref> رقم خورد و اولین تونی<ref>Tony Award</ref> را برای وی به ارمغان آورد. سال بعد ''حماقت‌ها''<ref>''Follies''</ref> به کسب جایزۀ تونی دیگری برای او انجامید و ''موسیقی یک شب کوچک''<ref>''A Little Night Music''</ref> که سال ۱۹۷۳ بر مبنای رمانسی [[چخوف، آنتون (۱۸۶۰ـ۱۹۰۴)|چخوفی]] با عنوان «''لبخندهای یک شب تابستانی''<ref>''Smiles of a Summer Night''</ref>» از [[اینگمار برگمان]] ساخته شد، موفقیت او را برای همیشه تثبیت کرد. از موفقیت‌های متأخرتر سوندهایم در برادوی می‌توان از ''یک‌شنبه در پارک با جورج''<ref>''Sunday in the Park with George''</ref> یاد کرد که برای آن در سال ۱۹۸۵ جایزۀ پولیتزر<ref>Pulitzer Prize</ref> را برد. آخرین نمایش موزیکال وی ''نمایش جاده‌ای''<ref>''Road Show''</ref> بود که نخست در سال 2003 در شیکاگو به روی صحنه رفت و چند سال بعد به برادوی رسید. وی سازندۀ موسیقی متن فیلم‌های سینمایی هم بود؛ از جمله فیلم ''استاویسکی''<ref>''Stavisky''</ref> (به کارگردانی [[آلن رنه]] در سال ۱۹۷۴) و موسیقی ترانۀ دیر یا زود<ref>''Sooner or Later''</ref> (به خوانندگی [[مدونا]]) که سال ۱۹۹۱ برای ساخت آن موفق به کسب [[اسکار، جایزه|اسکار]] شد.
 از دیگر نمایش‌هایی‌ که‌ موسیقی‌ و شعرشان‌ کار او بود به  ''اوورتورهای‌ پاسیفیک‌''<ref>''Pacific Overtures''</ref> (1976)، ''سوینی‌ تاد''<ref>''Sweeney Todd''</ref> (1979)، ''آدمکش‌ها''<ref>''Assassins''</ref> (1990)، و ''پاسیون‌''<ref>''Passion''</ref> (1994) می‌توان‌ اشاره‌ کرد.