شارون، هانس (۱۸۹۳ـ۱۹۷۲): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =هانْس شارون  
|عنوان =هانس شارون  
|نام =Hans Scharoun
|نام =Hans Scharoun
|نام دیگر=
|نام دیگر=
خط ۲۷: خط ۲۷:
|باشگاه =
|باشگاه =
}}
}}
شارون، هانْس (۱۸۹۳ـ۱۹۷۲)(Scharoun, Hans)<br/> [[File:26016900.jpg|thumb|تالار کنسرت ارکستر فيلارمونيک برلين]]
[[پرونده:Berlin Philharmonie asv2018-05 img2.jpg|بندانگشتی|تالار کنسرت ارکستر فيلارمونيک برلين]]
[[پرونده:هانس شارون 1.jpg|بندانگشتی|هانس شارون]]
شارون، هانس (۱۸۹۳ـ۱۹۷۲)(Scharoun, Hans)<br/>


معمار آلمانی. از برجسته‌ترین نمایندگان معماری ارگانیک<ref>organic</ref> در قرن ۲۰ بود. نخستین کار مهمش با نام اشمینکه هاوس<ref>Schminke House</ref>، لوبائو<ref>Lobau</ref>، ساکس<ref>Saxony</ref> (۱۹۳۲‌ـ‌۱۹۳۳)، به‌سبب سبُکی سازۀ اسکلت فولادی نمایانِ<ref>exposed steel-frame</ref> (اکسپوز) آن درخور توجه‌ است. تالار کنسرت ارکستر فیلارمونیک برلین<ref>Berlin Philharmonic Orchestra</ref>، که در ۱۹۶۳ تکمیل شد، بهترین نمونه‌ای است که اندیشه‌‌های او را در زمینۀ طراحی ارگانیک بیان می‌کند؛ شارون در این طرح، شنونده و ارکستر را در سطوح مختلف با هم یکپارچه می‌سازد. شارون در کالج فنی برلین<ref>Berlin Technical College</ref>، معماری خواند (‌۱۹۱۲‌ـ‌۱۹۱۴)، و بعدها به جنبش تأثیرگذار اتحادیۀ صنایع دستی آلمان<ref>Deutscher Werkbund</ref> پیوست که استانداردهای بالا در طراحی صنعتی را می‌جست. با قدرت‌گرفتن نازی‌ها، در فعالیت‌هایش وقفه‌ای رخ داد؛ اما او در طرح‌های بازسازی برلین در ۱۹۴۶ شرکت کرد و طرح‌های اثرگذار بسیاری تهیه کرد که اساس ساختمان تالار ارکستر فیلارمونیک برلین از آن جمله است. سایر کارهای برجسته‌اش در دورۀ پس از جنگ عبارت‌اند از موزۀ دریایی<ref>Maritime Museum</ref>، برلین، ۱۹۷۰، و کتابخانۀ ملی<ref>National Library</ref>، برلین،۱۹۸۷.
معمار آلمانی. از برجسته‌ترین نمایندگان معماری ارگانیک<ref>organic</ref> در قرن ۲۰ بود. نخستین کار مهمش با نام اشمینکه هاوس<ref>Schminke House</ref>، لوبائو<ref>Lobau</ref>، ساکس<ref>Saxony</ref> (۱۹۳۲‌ـ‌۱۹۳۳)، به‌سبب سبُکی سازۀ اسکلت فولادی نمایان<ref>exposed steel-frame</ref> (اکسپوز) آن درخور توجه‌ است. تالار کنسرت ارکستر فیلارمونیک برلین<ref>Berlin Philharmonic Orchestra</ref>، که در ۱۹۶۳ تکمیل شد، بهترین نمونه‌ای است که اندیشه‌‌های او را در زمینۀ طراحی ارگانیک بیان می‌کند؛ شارون در این طرح، شنونده و ارکستر را در سطوح مختلف با هم یکپارچه می‌سازد. شارون در کالج فنی [[برلین]]<ref>Berlin Technical College</ref>، معماری خواند (‌۱۹۱۲‌ـ‌۱۹۱۴)، و بعدها به جنبش تأثیرگذار اتحادیۀ صنایع دستی آلمان<ref>Deutscher Werkbund</ref> پیوست که استانداردهای بالا در طراحی صنعتی را می‌جست. با قدرت‌گرفتن نازی‌ها، در فعالیت‌هایش وقفه‌ای رخ داد؛ اما او در طرح‌های بازسازی برلین در ۱۹۴۶ شرکت کرد و طرح‌های اثرگذار بسیاری تهیه کرد که اساس ساختمان تالار ارکستر فیلارمونیک برلین از آن جمله است. سایر کارهای برجسته‌اش در دورۀ پس از جنگ عبارت‌اند از موزۀ دریایی<ref>Maritime Museum</ref>، برلین، ۱۹۷۰، و کتابخانۀ ملی<ref>National Library</ref>، برلین،۱۹۸۷.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۴

هانس شارون
Hans Scharoun
زادروز 1893م
درگذشت 1972م
ملیت آلمانی
تحصیلات و محل تحصیل معماری از کالج فنی برلین
شغل و تخصص اصلی معمار
آثار موزۀ دریایی برلین (1970)
گروه مقاله معماری
جوایز و افتخارات از برجسته‌ترین نمایندگان معماری ارگانیک در قرن 20
تالار کنسرت ارکستر فيلارمونيک برلين
هانس شارون

شارون، هانس (۱۸۹۳ـ۱۹۷۲)(Scharoun, Hans)

معمار آلمانی. از برجسته‌ترین نمایندگان معماری ارگانیک[۱] در قرن ۲۰ بود. نخستین کار مهمش با نام اشمینکه هاوس[۲]، لوبائو[۳]، ساکس[۴] (۱۹۳۲‌ـ‌۱۹۳۳)، به‌سبب سبُکی سازۀ اسکلت فولادی نمایان[۵] (اکسپوز) آن درخور توجه‌ است. تالار کنسرت ارکستر فیلارمونیک برلین[۶]، که در ۱۹۶۳ تکمیل شد، بهترین نمونه‌ای است که اندیشه‌‌های او را در زمینۀ طراحی ارگانیک بیان می‌کند؛ شارون در این طرح، شنونده و ارکستر را در سطوح مختلف با هم یکپارچه می‌سازد. شارون در کالج فنی برلین[۷]، معماری خواند (‌۱۹۱۲‌ـ‌۱۹۱۴)، و بعدها به جنبش تأثیرگذار اتحادیۀ صنایع دستی آلمان[۸] پیوست که استانداردهای بالا در طراحی صنعتی را می‌جست. با قدرت‌گرفتن نازی‌ها، در فعالیت‌هایش وقفه‌ای رخ داد؛ اما او در طرح‌های بازسازی برلین در ۱۹۴۶ شرکت کرد و طرح‌های اثرگذار بسیاری تهیه کرد که اساس ساختمان تالار ارکستر فیلارمونیک برلین از آن جمله است. سایر کارهای برجسته‌اش در دورۀ پس از جنگ عبارت‌اند از موزۀ دریایی[۹]، برلین، ۱۹۷۰، و کتابخانۀ ملی[۱۰]، برلین،۱۹۸۷.

 


  1. organic
  2. Schminke House
  3. Lobau
  4. Saxony
  5. exposed steel-frame
  6. Berlin Philharmonic Orchestra
  7. Berlin Technical College
  8. Deutscher Werkbund
  9. Maritime Museum
  10. National Library