پرش به محتوا

طرح مارشال: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:


(عنوان رسمی: برنامۀ احیای اقتصاد اروپا<ref>European Recovery Program</ref>) برنامه‌ای برای اعطای کمک‌های اقتصادی و فنی ایالات متحده امریکا به شانزده کشور اروپایی پس از جنگ جهانی دوم. احیای اقتصاد جنگ‌زدۀ اروپای غربی و تحریک رشد اقتصادی و تجارت میان کشورهای بزرگ غیرکمونیست ازجملۀ‌ هدف‌های این طرح بودند. در اوایل 1947م، که جنگ سرد میان ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی تازه به جریان ‌افتاده بود، سیاست‌گذاران ایالات متحده به این نتیجه رسیدند که دستیابی اروپای غربی به ثبات سیاسی در گرو دریافت کمک‌های اقتصادی چشم‌گیر است. این برنامه، که از جانب جورج مارشال<ref>George C. Marshall</ref>، وزیر امور خارجۀ ایالات متحده، طی نطقی در 5 ژوئن 1947م در دانشگاه هاروارد اعلام شد، پیشنهاد می‌کرد که کشورهای اروپایی برنامۀ یکپارچه‌ای برای بازسازی اقتصادی با کمک‌های مالی ایالات متحده تنظیم کنند. از اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و دیگر کشورهای اروپای شرقی نیز برای پیوستن به این طرح دعوت شد، اما آن‌ها نپذیرفتند. برای اجرای این طرح، ادارۀ همکاری‌های اقتصادی<ref>Economic Cooperation Administration</ref> در ایالات متحده تشکیل و پُل هافمن<ref>Paul Hoffman</ref> به ریاست آن تعیین شد. پس از آن شانزده کشور اروپای غربی، برای هماهنگ‌سازی این برنامه، سازمان همکاری‌های اقتصادی اروپا<ref>Organization for European Economic Cooperation</ref> را تشکیل دادند. از 1948 تا 1952، کشورهای شرکت‌کننده در طرح مارشال 15/13‌میلیارد دلار کمک از ایالات متحده دریافت کردند. این طرح در زمینۀ احیای اقتصاد اروپای غربی و قراردادن آن در مسیر رشدِ طولانی‌مدت با توفیق همراه بود.
(عنوان رسمی: برنامۀ احیای اقتصاد اروپا<ref>European Recovery Program</ref>) برنامه‌ای برای اعطای کمک‌های اقتصادی و فنی ایالات متحده امریکا به شانزده کشور اروپایی پس از جنگ جهانی دوم. احیای اقتصاد جنگ‌زدۀ اروپای غربی و تحریک رشد اقتصادی و تجارت میان کشورهای بزرگ غیرکمونیست ازجملۀ‌ هدف‌های این طرح بودند. در اوایل 1947م، که جنگ سرد میان ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی تازه به جریان ‌افتاده بود، سیاست‌گذاران ایالات متحده به این نتیجه رسیدند که دستیابی اروپای غربی به ثبات سیاسی در گرو دریافت کمک‌های اقتصادی چشم‌گیر است. این برنامه، که از جانب جورج مارشال<ref>George C. Marshall</ref>، وزیر امور خارجۀ ایالات متحده، طی نطقی در 5 ژوئن 1947م در دانشگاه هاروارد اعلام شد، پیشنهاد می‌کرد که کشورهای اروپایی برنامۀ یکپارچه‌ای برای بازسازی اقتصادی با کمک‌های مالی ایالات متحده تنظیم کنند. از اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و دیگر کشورهای اروپای شرقی نیز برای پیوستن به این طرح دعوت شد، اما آن‌ها نپذیرفتند. برای اجرای این طرح، ادارۀ همکاری‌های اقتصادی<ref>Economic Cooperation Administration</ref> در ایالات متحده تشکیل و پُل هافمن<ref>Paul Hoffman</ref> به ریاست آن تعیین شد. پس از آن شانزده کشور اروپای غربی، برای هماهنگ‌سازی این برنامه، سازمان همکاری‌های اقتصادی اروپا<ref>Organization for European Economic Cooperation</ref> را تشکیل دادند. از 1948 تا 1952، کشورهای شرکت‌کننده در طرح مارشال 15/13‌میلیارد دلار کمک از ایالات متحده دریافت کردند. این طرح در زمینۀ احیای اقتصاد اروپای غربی و قراردادن آن در مسیر رشدِ طولانی‌مدت با توفیق همراه بود.
----
سرویراستار، ویراستار
۳۵٬۹۴۶

ویرایش