فاوست: تفاوت میان نسخه‌ها

</ref> واقعی ظاهراً عالم و شعبده‌باز آلمانی دوره‌گردی بوده که در ابتدای قرن ۱۶ می‌زیسته است. [[مارلو، کریستوفر (۱۵۶۴ـ۱۵۹۳)|کریستوفر مارلو]]<ref>Christopher Marlowe </ref>، [[گوته، یوهان ولفگانگ فون (۱۷۴۹ـ۱۸۳۲)|یوهان ولفگانگ گوته]]<ref>Johann Wolfgang Geothe </ref>، [[هاینه، هاینریش (۱۷۹۷ـ۱۸۵۶)|هاینریش هاینه]]<ref>Heinrich Heine </ref>، و [[مان، توماس (۱۸۷۵ـ۱۹۵۵)|توماس مان]]<ref>Thomas Mann</ref> و موسیقی‌دان‌هایی همچون فرانتس لیست<ref> Franz Liszt</ref>، [[برلیوز، هکتور (۱۸۰۳ـ۱۸۶۹)|هکتور برلیوز]]<ref> Hector Berlioz </ref>، [[گونو، شارل (۱۸۱۸ـ۱۸۹۳)|شارل گونو]]<ref>Charles Gounod </ref>، و [[واگنر، ریشارد (۱۸۱۳ـ۱۸۸۳)|ریشارد واگنر]]<ref>Richard Wagner</ref> نیز از افسانۀ فاوست الهام گرفته و از آن استفاده کرده‌اند. نخستین کتاب دربارۀ فاوست، با عنوان سرگذشت دکتر یوهان فاوست<ref>Historia von Dr Johann Fausten</ref>&nbsp;در ۱۵۸۷ در [[فرانکفورت]]<ref> Frankfurt </ref> انتشار یافت. به‌دنبال آن روایت‌های متعدد و پرآب‌وتاب‌تری و در رأس همه، کتاب داستان‌های حقیقی<ref>Wahrshafftige Historien /True Stories</ref> گ. ر. ویدمان<ref> GR Widmann </ref>، به شرح گناهان هولناک و مفسده‌های نفرت‌انگیز فاوست جادوگر پرداختند. پفتیتسر<ref>Pftizer </ref> بر این اساس دایرة‌المعارفی تألیف کرد که از ۱۶۷۴ تا ۱۷۲۶ به چاپ ششم رسید. مهم‌ترین ویرایش آلمانی این دوره در ۱۷۱۲ به‌همت مؤلفی منتشر شد که خود را «یک مؤمن مسیحی<ref>ein Christlich Meynender /á Christian believer</ref>» نامیده بود. این داستان از همان ابتدا به‌سرعت از آلمانی به زبان‌های دیگر ترجمه شد: در ۱۵۸۸ به دانمارکی و طی ۶ سال بعد از آن، به انگلیسی، فرانسوی، هلندی و فلاندری و در ۱۶۱۱ به زبان چک.