قنبل، ابوعمرو

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

قنبل، ابوعمرو (195ـ291ق)

محمد بن عبدالرحمن، از قاریان معروف قرآن و یکی از دو راوی عبدالله بن کثیر. محققان معتقدند نام او یا به جهت انتساب وی به قبیلۀ قنابله در مکه است یا گیاهی دارویی به نام قنبیل، مصرف می‌کرده است. قُنبل شیخ‌القرّاء حجاز بود و قرائت را از احمد بن محمد نبال آموخته بود. برخی چون ابوربیعه و اسحاق بن احمد خزاعی و محمد بن حمدون از او روایت کرده‌اند.