قینیان

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

قِینیان (Kenites)

(در عبری به معنی «آهنگران») در عهد عتیق[۱]، طایفه‌ای از آهنگران دوره‌گرد از بستگان بنی‌اسرائیل[۲] و مَدْیَنیان[۳] در قرون ۹ـ۱۳پ‌م. با آن‌ها به فلسطین رفتند و در جنوب آن سرزمین، تا زمان داود[۴]، سکونت داشتند. پدر زن موسی[۵]، یثرون، از این طایفه بود. در عهد عتیق فراوان از آن‌ها سخن رفته است.

 


  1. Old Testament
  2. Israelites
  3. Midianites
  4. David
  5. Moes