ماتا: تفاوت میان نسخه‌ها

</ref>. همراه با آندره ماسون<ref>André Masson </ref> از سرآمدان مکتب نقاشیِ خودکارِ متأثر از سوررئالیسم<ref>surrealism</ref> بود، که در آن تصاویر مستقیماً از ضمیر ناخودآگاه بر روی کاغذ یا بوم انتقال می‌یابند. به گفتۀ خودش، می‌خواست در بخش بزرگی از کارش، نگرانی‌های دوران معاصر را از طریق نیرو و حرکتِ شکل‌ها تعریف کند، همچون پردۀ ''سال‌های وحشت''<ref>''Years of Fear'' </ref> (۱۹۴۲؛ موزۀ سالومون رابرت گوگنهایم<ref>Solomon Robert Guggenheim Museum</ref>، نیویورک). ماتّا معماری خوانده بود؛ در طی سال‌های جنگ جهانی دوم در نیویورک، مارسل دوشان<ref> Marcel Duchamp</ref> را دید و از او تأثیر گرفت. نخستین کار پختۀ او در دهۀ ۱۹۴۰، از انفجارهای رنگی و کلاف‌هایی از فرم‌های مبهم اندام‌وار یا ماشینی آکنده است که در فضای کیهانی پرتاب شده‌اند یا شناورند. در دهۀ ۱۹۸۰ هنرش شکل‌نما<ref> figurative </ref>تر و خوشنویسانه<ref>calligraphic</ref> شد.