نمایش مبدأ برای مستعان، حسینقلی (تهران ۱۲۸۳ـ همان جا ۱۳۶۲ش)


مُسْتَعان، حسینقلی (تهران ۱۲۸۳ـ همان‌جا ۱۳۶۲ش)<br>
[[پرونده: 38272000.jpg | بندانگشتی|مُسْتَعان، حسينقلي]]
{{جعبه زندگینامه
|عنوان = حسینقلی مستعان
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=تهران ۱۲۸۳ش
|تاریخ مرگ=همان جا ۱۳۶۲ش
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=دارالفنون، مدرسه حقوق و علوم سیاسی
| شغل و تخصص اصلی =پاورقی نوس
|شغل و تخصص های دیگر=مترجم
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =شهرآشوب (۱۳۳۴ـ۱۳۳۶)؛ ترجمه بینوایان (اثر ویکتور هوگو، ۱۰ـ۱۳۰۷)
|خویشاوندان سرشناس =گلاب آدینه (دختر)
|گروه مقاله =رسانه ها و ارتباطات
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}نخستین پاورقی‌نویسِ حرفه‌ای ایران. در دارالفنون و مدرسۀ حقوق و علوم سیاسی تحصیل کرد. از ۱۲۹۸ به روزنامه‌نگاری روی آورد و به‌عنوان اولین خبرنگار عکاس به کار پرداخت. سردبیریِ مجلات مختلف را به‌عهده داشت و با نام‌های مستعاری چون ح. م. حمید و انوشه می‌نوشت. هر ماه یک داستان، با نام‌هایی که مورد پسند زنانِ تازه متجدد بود (مثل ''آزیتا''،'' شیدا'')، به‌چاپ می‌رساند. بیش از ۹۰ داستان عشقی و تاریخی منتشر کرد که از میان آن‌ها ''شهرآشوب'' (۱۳۳۴ـ۱۳۳۶)،'' رابعه'' و ''آفت'' (۱۳۳۰ـ۱۳۳۶) را می‌توان نام برد. این سه داستان را در پاورقی مجلۀ ''تهران مصور'' به‌چاپ می‌رساند. هدایت در ''وغ‌وغ ساهاب'' نقد طنزآمیزی بر داستان'' ناز'' (۱۳۱۹) اثر مستعان نوشته است. مستعان با ترجمۀ'' بینوایان'' (۱۰ـ۱۳۰۷) اثر ویکتورهوگو، بر نثر و نوع نگاه داستان‌نویسان روزگار خود تأثیر نهاد. گلاب آدينه بازيگر سينما و تئاتر دختر اوست.
<br><!--38272000-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]]
[[رده:رسانه ها و ارتباطات]]
[[رده:رسانه های نوشتاری ایران]]