مشحون، حسن (تهران ۱۲۸۵ـ۱۳۵۹ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


مَشحون، حسن (تهران ۱۲۸۵ـ۱۳۵۹ش)<br>
حسن مشحون (تهران ۱۲۸۵ـ۱۳۵۹ش)<br>
موسیقی‌دان و تاریخ‌نگار ایرانی. تحصیلات خود را در رشتۀ تاریخ و جغرافی به‌پایان برد و ضمن تألیف کتاب‌هایی در رشتۀ تحصیلی خود، مشاغل دولتی مختلفی را بر‌عهده گرفت. بعد از بازنشستگی در ۱۳۳۷ش، مدت دو سال در دانشکدۀ هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، به تدریس تاریخ موسیقی پرداخت. نوازندگی سه‌تار را نزد حسین‌خان هنگ‌آفرین آغاز کرد و در معاشرت دائم با استادانی چون هرمزی و فروتن، معلومات خود را اعتلا داد. اثر مهم مشحون، دورۀ ۲جلدی ''تاریخ موسیقی ایران'' است که ۲۰ سال پس از مرگ او، با ویرایش و پیشگفتار&nbsp;اميربانو&nbsp;کريمي فیروزکوهی چاپ شد که شامل خلاصه‌ای از تاریخ موسیقی ایران، از عهد باستان تا سال‌های بعد از مشروطیت است. از مشحون نوارهای خصوصی‌ای نیز باقی مانده که حاوی جلسات معاشرت و نوازندگی دوستان هنرشناس اوست.
موسیقی‌دان و تاریخ‌نگار ایرانی. پس از دورۀ ابتدایی، تحصیلاتش را در دارالمعلمین و دارالفنون ادامه داد و پس از آن‏‌که در رشتۀ تاریخ و جغرافیا به دریافت دانشنامۀ کارشناسی نایل آمد به استخدام وزارت فرهنگ درآمد. سپس برای ادامۀ تحصیل به فرانسه رفت. پس از بازگشت، در 131۴ش، یک سال در دانش‏سرای عالی به تدریس پرداخت. در 131۶ش به شیراز رفت و ریاست مدرسۀ امریکایی را در آن‏‌جا برعهده گرفت. در 1332ش به ریاست فرهنگ مازندران برگزیده شد و چندی در آن پست خدمت کرد. او همچنین رئیس محاکمات وزارت فرهنگ و زمانی نیز مدیر کل باستان‏‌شناسی بود. بعد از بازنشستگی در ۱۳۳۷ش، مدت دو سال در دانشکدۀ هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، به تدریس تاریخ موسیقی پرداخت.  
 
محشون نوازندگی سه‌تار را نزد [[هنگ آفرین، حسین (تهران ۱۲۵۵ـ همان جا ۱۳۳۳ش)|حسین‌خان هنگ‌آفرین]] آغاز کرد و در معاشرت دائم با استادانی چون [[هرمزی، سعید (تهران ۱۲۷۶ـ همان جا ۱۳۵۵ش)|هرمزی]] و [[فروتن، یوسف (تهران ۱۲۷۷ـ ۱۳۵۵ش)|فروتن]]، معلومات خود را اعتلا داد. اثر مهم مشحون، دورۀ ۲جلدی ''تاریخ موسیقی ایران'' است که ۲۰ سال پس از مرگ او، با ویرایش و پیشگفتار [[امیربانو کریمی (تهران ۱۳۱۰ش)|اميربانو کريمی فیروزکوهی]] چاپ شد که شامل خلاصه‌ای از تاریخ موسیقی ایران، از عهد باستان تا سال‌های بعد از مشروطیت است. از مشحون نوارهای خصوصی‌ای نیز باقی مانده که حاوی جلسات معاشرت و نوازندگی دوستان هنرشناس اوست.
----
 
 
 
 
<br><!--38301900-->
<br><!--38301900-->
[[رده:موسیقی]]
[[رده:موسیقی]]
[[رده:ایران - اشخاص]]
[[رده:ایران - اشخاص]]

نسخهٔ ‏۴ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۲۳

حسن مشحون (تهران ۱۲۸۵ـ۱۳۵۹ش)
موسیقی‌دان و تاریخ‌نگار ایرانی. پس از دورۀ ابتدایی، تحصیلاتش را در دارالمعلمین و دارالفنون ادامه داد و پس از آن‏‌که در رشتۀ تاریخ و جغرافیا به دریافت دانشنامۀ کارشناسی نایل آمد به استخدام وزارت فرهنگ درآمد. سپس برای ادامۀ تحصیل به فرانسه رفت. پس از بازگشت، در 131۴ش، یک سال در دانش‏سرای عالی به تدریس پرداخت. در 131۶ش به شیراز رفت و ریاست مدرسۀ امریکایی را در آن‏‌جا برعهده گرفت. در 1332ش به ریاست فرهنگ مازندران برگزیده شد و چندی در آن پست خدمت کرد. او همچنین رئیس محاکمات وزارت فرهنگ و زمانی نیز مدیر کل باستان‏‌شناسی بود. بعد از بازنشستگی در ۱۳۳۷ش، مدت دو سال در دانشکدۀ هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، به تدریس تاریخ موسیقی پرداخت.

محشون نوازندگی سه‌تار را نزد حسین‌خان هنگ‌آفرین آغاز کرد و در معاشرت دائم با استادانی چون هرمزی و فروتن، معلومات خود را اعتلا داد. اثر مهم مشحون، دورۀ ۲جلدی تاریخ موسیقی ایران است که ۲۰ سال پس از مرگ او، با ویرایش و پیشگفتار اميربانو کريمی فیروزکوهی چاپ شد که شامل خلاصه‌ای از تاریخ موسیقی ایران، از عهد باستان تا سال‌های بعد از مشروطیت است. از مشحون نوارهای خصوصی‌ای نیز باقی مانده که حاوی جلسات معاشرت و نوازندگی دوستان هنرشناس اوست.