مشکاتیان، پرویز (نیشابور ۱۳۳۴ ـ تهران ۱۳۸۸ش ): تفاوت میان نسخه‌ها

}}سنتورنواز و آهنگساز ایرانی. نزد پدرش با مقدمات موسیقی آشنا شد. بعد از اتمام تحصیلات متوسطه به تهران آمد و پس از فراگیری تئوری موسیقی در [[هنرستان موسیقی ملی|هنرستان آزاد موسیقی ملی]]، وارد گروه موسیقی [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکدۀ هنرهای زیبا]] شد و از آموزش‌های [[صفوت، داریوش (تهران ۱۳۰۷ ـ۱۳۹۲ش)|داریوش صفوت]]، [[برکشلی، مهدی (تهران ۱۲۹۱ـ ۱۳۶۶ش)|مهدی برکشلی]]، [[برومند، نورعلی (تهران ۱۲۸۴ـ۱۳۵۵ش)|نورعلی برومند]] و [[مسعودیه، محمدتقی (مشهد ۱۳۰۶ـ تهران ۱۳۷۷ش)|محمدتقی مسعودیه]] بهره گرفت. چندی هم نزد [[هرمزی، سعید (تهران ۱۲۷۶ـ همان جا ۱۳۵۵ش)|سعید هرمزی]]، [[دوامی، عبدالله (تفرش ۱۲۷۰ـ تهران ۱۳۵۹ش)|عبدالله دوامی]] و [[فروتن، یوسف (تهران ۱۲۷۷ـ ۱۳۵۵ش)|یوسف فروتن]] آموزش دید. از دوران تحصیل در جشن هنر شیراز برنامه‌هایی اجرا کرد. در ۱۳۵۵ش با همکاری [[علیزاده، حسین (تهران ۱۳۳۰ش )|حسین علیزاده]]، [[ابتهاج، امیرهوشنگ (رشت ۱۳۰۶ش)|هوشنگ ابتهاج]] و دیگران «گروه عارف» را در رادیو تشکیل داد. او در مرکز حفظ و اشاعۀ موسیقی نیز هنرآموز سنتور و سرپرست گروه بود. مشکاتیان در اواخر دهۀ ۱۳۵۰ش با همکاری گروهی از هنرمندان جوان، کانون فرهنگی هنری چاووش را تشکیل داد. او با گروه عارف و خوانندگانی چون محمدرضا شجریان و ایرج بسطامی کنسرت‌های بسیاری را در سراسر جهان اجرا کرده است. ازجمله آثار اوست: آلبوم‌های ''بیداد''، ''برآستان جانان''، و ''دستان'' با صدای محمدرضا شجریان، ''لالۀ بهار'' با صدای شهرام ناظری، ''افشاری مرکب''، و ''وطن من'' با صدای ایرج بسطامی، و ''کنج صبوری'' با صدای علی رستمیان، همچنین کتاب‌های ''دستور سنتور''، و ''بیست قطعه برای سنتور''.