ملویل، ژان پیر (۱۹۱۷ـ۱۹۷۳): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:42142200-1.jpg|بندانگشتی|ژان پیر ملویل]] | |||
ملویل، ژان پیر (۱۹۱۷ـ۱۹۷۳)(Melville, Jean-Pierre)<br /> [[File:42142200.jpg|thumb|ژان پير ملويل]] | ملویل، ژان پیر (۱۹۱۷ـ۱۹۷۳)(Melville, Jean-Pierre)<br /> [[File:42142200.jpg|thumb|ژان پير ملويل]] | ||
کارگردان فرانسوی سینما، متولد پاریس. نام اصلی او ژان پیر گروباش<ref>Jean-Pierre Grumbach</ref> بود که به دلیل علاقۀ فراوانش به [[ملویل، هرمان (۱۸۱۹ـ ۱۸۹۱)|هرمان ملویل]]<ref>Herman Melville</ref>، نویسندۀ امریکایی، این نام را برای خود برگزید. می‌توان او را نه جزئی از موج نو فرانسه، بلکه از پیشگامان و زمینه‌سازان موج نو به شمار آورد. پس از شرکت در [[جنگ جهانی دوم]] و مبارزه علیه نازی‌ها، تصمیم به فیلم‌سازی در استودیوی خود گرفت. او همچنین به ساخت فیلم‌های فرانسوی و گانگستری معروف است و عناصر منحصر به فرد خود را در این ژانرها به ثبت رسانده است. علاقۀ زیادی به سینمای گانگستری امریکا داشت و بسیاری از عناصر آن سینما را هم در فیلم‌های خود تکرار می‌کرد. همچنین وی جزو نخستین کارگردانان فرانسوی بود که از لوکیشن‌های واقعی برای فیلم‌برداری استفاده می‌کرد. معمولاً با بازیگرانی مانند [[دلون، آلن (۱۹۳۵)|آلن دلون]]<ref>Alain Delon</ref> و [[بلموندو، ژان ـ پل (۱۹۳۳)|ژان پل بلموندو]]<ref>Jean-Paul Belmondo</ref> کار می‌کرد. اغلب شخصیت‌های فیلم‌هایش انسان‌هایی تنها هستند که به مقابله با مشکلات دنیای خشن جنایت‌کاران زیرزمینی روی می‌آورند. وی در سن ۵۵ سالگی و بر اثر سکتۀ قلبی، در [[پاریس، شهر|پاریس]] درگذشت. از آثار مهم او می‌توان به ''کودکان سرتق''<ref>''Les Enfants terrible''</ref> (با فیلم‌نامه‌ای از [[کوکتو، ژان (۱۸۸۹ـ۱۹۶۳)|ژان کوکتو]]<ref>Jean Cocteau</ref>) (۱۹۵۰)، ''باب قمارباز''<ref>''Bob le flambeur''</ref> (۱۹۵۶)، ''کلاه''<ref>''Le Doulos''</ref> (۱۹۶۲)، ''سامورایی''<ref>''Le Samourai''</ref> (۱۹۶۷)، ''ارتش سایه‌ها''<ref> ''L\'Armée des ombres''</ref> (۱۹۶۹)، ''دایرۀ سرخ''<ref> ''Le Cercle rouge''</ref> (۱۹۷۰)، و ''یک پلیس''<ref> ''Un flic''</ref> (۱۹۷۲) اشاره کرد. | کارگردان فرانسوی سینما، متولد پاریس. نام اصلی او ژان پیر گروباش<ref>Jean-Pierre Grumbach</ref> بود که به دلیل علاقۀ فراوانش به [[ملویل، هرمان (۱۸۱۹ـ ۱۸۹۱)|هرمان ملویل]]<ref>Herman Melville</ref>، نویسندۀ امریکایی، این نام را برای خود برگزید. می‌توان او را نه جزئی از موج نو فرانسه، بلکه از پیشگامان و زمینه‌سازان موج نو به شمار آورد. پس از شرکت در [[جنگ جهانی دوم]] و مبارزه علیه نازی‌ها، تصمیم به فیلم‌سازی در استودیوی خود گرفت. او همچنین به ساخت فیلم‌های فرانسوی و گانگستری معروف است و عناصر منحصر به فرد خود را در این ژانرها به ثبت رسانده است. علاقۀ زیادی به سینمای گانگستری امریکا داشت و بسیاری از عناصر آن سینما را هم در فیلم‌های خود تکرار می‌کرد. همچنین وی جزو نخستین کارگردانان فرانسوی بود که از لوکیشن‌های واقعی برای فیلم‌برداری استفاده می‌کرد. معمولاً با بازیگرانی مانند [[دلون، آلن (۱۹۳۵)|آلن دلون]]<ref>Alain Delon</ref> و [[بلموندو، ژان ـ پل (۱۹۳۳)|ژان پل بلموندو]]<ref>Jean-Paul Belmondo</ref> کار می‌کرد. اغلب شخصیت‌های فیلم‌هایش انسان‌هایی تنها هستند که به مقابله با مشکلات دنیای خشن جنایت‌کاران زیرزمینی روی می‌آورند. وی در سن ۵۵ سالگی و بر اثر سکتۀ قلبی، در [[پاریس، شهر|پاریس]] درگذشت. از آثار مهم او می‌توان به ''کودکان سرتق''<ref>''Les Enfants terrible''</ref> (با فیلم‌نامه‌ای از [[کوکتو، ژان (۱۸۸۹ـ۱۹۶۳)|ژان کوکتو]]<ref>Jean Cocteau</ref>) (۱۹۵۰)، ''باب قمارباز''<ref>''Bob le flambeur''</ref> (۱۹۵۶)، ''کلاه''<ref>''Le Doulos''</ref> (۱۹۶۲)، ''سامورایی''<ref>''Le Samourai''</ref> (۱۹۶۷)، ''ارتش سایه‌ها''<ref> ''L\'Armée des ombres''</ref> (۱۹۶۹)، ''دایرۀ سرخ''<ref> ''Le Cercle rouge''</ref> (۱۹۷۰)، و ''یک پلیس''<ref> ''Un flic''</ref> (۱۹۷۲) اشاره کرد. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۳۹
| ژان پیر ملویل Jean-Pierre Melville | |
|---|---|
| زادروز |
پاریس ۱۹۱۷م |
| درگذشت | ۱۹۷۳م |
| ملیت | فرانسوی |
| شغل و تخصص اصلی | کارگردان سینما |
| آثار | کودکان سرتق (با فیلم‌نامه‌ای از ژان کوکتو) (۱۹۵۰)، باب قمارباز (۱۹۵۶)، کلاه (۱۹۶۲)، سامورایی (۱۹۶۷)، ارتش سایه‌ها (۱۹۶۹)، دایرۀ سرخ (۱۹۷۰)، و یک پلیس (۱۹۷۲) |
| گروه مقاله | سینما |
ملویل، ژان پیر (۱۹۱۷ـ۱۹۷۳)(Melville, Jean-Pierre)
کارگردان فرانسوی سینما، متولد پاریس. نام اصلی او ژان پیر گروباش[۱] بود که به دلیل علاقۀ فراوانش به هرمان ملویل[۲]، نویسندۀ امریکایی، این نام را برای خود برگزید. می‌توان او را نه جزئی از موج نو فرانسه، بلکه از پیشگامان و زمینه‌سازان موج نو به شمار آورد. پس از شرکت در جنگ جهانی دوم و مبارزه علیه نازی‌ها، تصمیم به فیلم‌سازی در استودیوی خود گرفت. او همچنین به ساخت فیلم‌های فرانسوی و گانگستری معروف است و عناصر منحصر به فرد خود را در این ژانرها به ثبت رسانده است. علاقۀ زیادی به سینمای گانگستری امریکا داشت و بسیاری از عناصر آن سینما را هم در فیلم‌های خود تکرار می‌کرد. همچنین وی جزو نخستین کارگردانان فرانسوی بود که از لوکیشن‌های واقعی برای فیلم‌برداری استفاده می‌کرد. معمولاً با بازیگرانی مانند آلن دلون[۳] و ژان پل بلموندو[۴] کار می‌کرد. اغلب شخصیت‌های فیلم‌هایش انسان‌هایی تنها هستند که به مقابله با مشکلات دنیای خشن جنایت‌کاران زیرزمینی روی می‌آورند. وی در سن ۵۵ سالگی و بر اثر سکتۀ قلبی، در پاریس درگذشت. از آثار مهم او می‌توان به کودکان سرتق[۵] (با فیلم‌نامه‌ای از ژان کوکتو[۶]) (۱۹۵۰)، باب قمارباز[۷] (۱۹۵۶)، کلاه[۸] (۱۹۶۲)، سامورایی[۹] (۱۹۶۷)، ارتش سایه‌ها[۱۰] (۱۹۶۹)، دایرۀ سرخ[۱۱] (۱۹۷۰)، و یک پلیس[۱۲] (۱۹۷۲) اشاره کرد.