مواد مغناطیسی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

موادّ مغناطیسی (magnetic material)

موادّ مغناطيسي

موادی که به‌شدت جذب آهن‌رباها شده و خود به آهن‌ربا تبدیل می‌شوند. این مواد شامل عناصری مثل آهن، نیکل، کبالت و همۀ آلیاژهای شامل بخشی از این عناصرند. مواد مغناطیسی نرم[۱] به‌آسانی آهنربا می‌شوند، اما خاصیت مغناطیسی القاشده در آن‌ها مدت کوتاهی دوام دارد (← القای_مغناطیسی). استالوی، آلیاژی از آهن با ۴۰ درصد سیلیسیم، در هستۀ آهنی مبدل‌ها و آهن‌رباهای الکتریکی به‌کار می‌رود. مواد مغناطیسی نرم برای تولید میخ‌های آهنی و گیره‌های کاغذ نیز به‌کار می‌روند. مواد مغناطیسی سخت[۲] را با میدان‌های مغناطیسی قوی به آهنربای دایم تبدیل می‌کنند. از فولاد و‌ آلیاژ‌های خاصی مانند آلکوماکس، آلنیکو، و تیکوئال، که شامل درصدهای متفاوت آلومینیم، نیکل، کبالت و مس‌اند، برای ساخت آهنرباهای دایم استفاده می‌کنند. قوی‌ترین آهنرباهای دایم را از سرامیک‌ها می‌سازند. به این منظور، سرامیک‌ها را با استفاده از پودرهای اکسیدهای فلزی گوناگون و در شرایط دما و فشار بسیار بالا تولید می‌کنند.

 


  1. soft magnetic materials
  2. hard magnetic materials