میتو (ژاپن): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
[[File:38565200.jpg|thumb|برج هنر، ميتو، ژاپن]] | [[File:38565200.jpg|thumb|برج هنر، ميتو، ژاپن]] | ||
شهر و مرکز استان ایباراکی<ref>Ibaraki</ref>، در [[ژاپن]]، به فاصلۀ ۱۰۰کیلومتری شمال شرقی [[توکیو]]<ref>Tokyo </ref>. جمعیت آن ۲۴۶,۳۰۰ نفر است (۱۹۹۵). قلعه‌شهری قدیمی و مرکز اداری و آموزشی است. تولیدات آن عبارت‌اند از مواد شیمیایی، آهن، ابزار فولادی، و ماشین‌آلات برقی. میتو پایگاه مهم نظامی و ایدئولوژیکی در دورۀ حکومت سلسلۀ شوگونی [[توکوگاوا]]<ref>Tokugawa </ref> (۱۶۰۰ـ ۱۸۶۸) در | شهر و مرکز استان ایباراکی<ref>Ibaraki</ref>، در [[ژاپن]]، به فاصلۀ ۱۰۰کیلومتری شمال شرقی [[توکیو]]<ref>Tokyo </ref>. جمعیت آن ۲۴۶,۳۰۰ نفر است (۱۹۹۵). قلعه‌شهری قدیمی و مرکز اداری و آموزشی است. تولیدات آن عبارت‌اند از مواد شیمیایی، آهن، ابزار فولادی، و ماشین‌آلات برقی. میتو پایگاه مهم نظامی و ایدئولوژیکی در دورۀ حکومت سلسلۀ شوگونی [[توکوگاوا]]<ref>Tokugawa </ref> (۱۶۰۰ـ ۱۸۶۸) در اِدو<ref>Edo </ref>، پایتخت ژاپن، بود. توسعۀ شهر به‌منزلۀ مرکز حمل و نقل و صنعت، با احداث راه‌آهن میتو در ۱۸۸۹ آغاز شد. پارک کایراکوئن<ref>Kairakuen Park</ref> (طراحی ۱۸۴۲)، یکی از سه پارک زیبا و مشهور ژاپن است و شکوفه‌های درختان آلوی آن شهرت زیادی دارد. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۶
میتو (ژاپن)(Mito)
شهر و مرکز استان ایباراکی[۱]، در ژاپن، به فاصلۀ ۱۰۰کیلومتری شمال شرقی توکیو[۲]. جمعیت آن ۲۴۶,۳۰۰ نفر است (۱۹۹۵). قلعه‌شهری قدیمی و مرکز اداری و آموزشی است. تولیدات آن عبارت‌اند از مواد شیمیایی، آهن، ابزار فولادی، و ماشین‌آلات برقی. میتو پایگاه مهم نظامی و ایدئولوژیکی در دورۀ حکومت سلسلۀ شوگونی توکوگاوا[۳] (۱۶۰۰ـ ۱۸۶۸) در اِدو[۴]، پایتخت ژاپن، بود. توسعۀ شهر به‌منزلۀ مرکز حمل و نقل و صنعت، با احداث راه‌آهن میتو در ۱۸۸۹ آغاز شد. پارک کایراکوئن[۵] (طراحی ۱۸۴۲)، یکی از سه پارک زیبا و مشهور ژاپن است و شکوفه‌های درختان آلوی آن شهرت زیادی دارد.