میرزا ابوالفتح خان دهقان سامانی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

میرزا ابوالفتح خان دهقان سامانی (چهارمحال و بختیاری ۱۲۶۰ـ۱۳۲۶ق)

(نیز با نام: ابوالفتح‌ خان دهقان سامانی اصفهانی، متخلص به دهقان و ملقب به سیف‌الشعراء) شاعر و ادیب بنام دورۀ قاجار، فرزند بابا خان، از بزرگان و رؤسای شهر سامان، واقع در غرب اصفهان و شمال غربی چهارمحال و بختیاری.

میرزا ابوالفتح خان تحصیلات اولیه را در مکتب خانه فرا گرفت. سپس برای ادامه تحصیل راهی اصفهان شد و آن‌جا علوم ادبی و دینی را فرا گرفت. او پس از تحصیلات ادبی و حکمی، به شاعری پرداخت. در شعر، دهقان تخلص می‌کرد که با پیشۀ او نیز هم‌خوانی داشت. بیشتر اشعارش به سبک خراسانی بوده، و دیوان اشعارش به شکرستان معروف است (تهران، ۱۳۲۴ق). مثنوی سلیمان و بلقیس او شامل 700 بیت، و مثنوی داوود و طالوت و جالوت وی مشتمل بر 650 بیت است. دهقان هزار و یک شب (یا: الف لیلة و لیلة) را در ۵هزار بیت با نام هزاردستان، در بحر خفیف (بر وزن هفت پیکر نظامی) به نظم فارسی درآورد (تهران، ۱۳۱۳ق). باستان‌نامه عنوان اثر دیگر اوست.

میرزا ابوالفتح خان دهقان در 1326ق درگذشت و در سامان، در محلی که اشعارش را می‌سرود، معروف به "ایوان کیف دربند"، در مقبره‌الشعرای ایوان کیف سامان، به خاک سپرده شد.