نصیرالدوله: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}لقب احمد بدر ادیب و دولتمرد ایرانی، فرزند میرزا عبدالوهاب شیرازی (نصیرالدوله و آصف‌الدوله) و عصمت‌السلطنه دختر فرهاد میرزا معتمدالدوله. پدرش از رجال بلند پایۀ دورۀ | }}لقب احمد بدر ادیب و دولتمرد ایرانی، فرزند میرزا عبدالوهاب شیرازی (نصیرالدوله و آصف‌الدوله) و عصمت‌السلطنه دختر فرهاد میرزا معتمدالدوله. پدرش از رجال بلند پایۀ دورۀ ناصری بود. در زادگاهش پرورش یافت و مقدمات علوم را در همان‌جا فرا گرفت. سپس در مدرسۀ [[دارالفنون]] تهران به ادامۀ تحصیل پرداخت. ادب فارسی و عربی و زبان فرانسه را به‌خوبی فراگرفت و در خوشنویسی و شیوۀ نگارش مهارت یافت. در علوم ریاضی و فقه و اصول و حکمت الهی نیز دست داشت. در ۱۳۰۵ق به خدمت وزارت خارجه درآمد و در ۱۳۲۲ق وزیرمختار ایران در بلژیک شد. در ۱۳۳۴ق معاون وزارت خارجه و اندکی پس از آن کفیل آن وزارت‌خانه گردید. در ۱۲۹۷ش/۱۳۳۶ق به وزارت معارف و اوقاف و صنایع مستظرفه رسید. در دورۀ وزارت او آموزش و مدارس دولتی رایگان شد و دانشسرای مقدماتی پسران و دختران تأسیس گردید. پس از سقوط کابینۀ دوم وثوق‌الدوله، رهسپار اروپا شد. در ۱۳۰۴ش به ایران بازگشت و در سال بعد به نمایندگی مردم سیرجان به مجلس ششم راه یافت، اما پیش از رفتن به مجلس، حسن مستوفی او را به وزارت معارف برگزید. از آثارش: ''رساله در خواص اعداد''؛ ''رساله در هندسه''؛ ''شرح حال حسین بن منصور حلاج''؛ ''ترجمۀ تاریخ نادرشاه افشار''؛ ترجمۀ زمین یا معرفةالارض. | ||
<br><!--39114400--> | <br><!--39114400--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۸
نَصیرالدّوله (رشت ۱۲۵۰ـ تهران ۱۳۰۹ش)
| نصیرالدوله | |
|---|---|
| زادروز |
رشت ۱۲۵۰ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۰۹ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در مدرسه دارالفنون تهران |
| شغل و تخصص اصلی | ادیب |
| شغل و تخصص های دیگر | دولتمرد |
| آثار | شرح حال حسین بن منصور حلاج؛ ترجمه تاریخ نادرشاه افشار |
| گروه مقاله | تاریخ ایران، ریاضیات |
| خویشاوندان سرشناس | میرزا عبدالوهاب شیرازی و عصمت السلطنه (پدر و مادر) |
لقب احمد بدر ادیب و دولتمرد ایرانی، فرزند میرزا عبدالوهاب شیرازی (نصیرالدوله و آصف‌الدوله) و عصمت‌السلطنه دختر فرهاد میرزا معتمدالدوله. پدرش از رجال بلند پایۀ دورۀ ناصری بود. در زادگاهش پرورش یافت و مقدمات علوم را در همان‌جا فرا گرفت. سپس در مدرسۀ دارالفنون تهران به ادامۀ تحصیل پرداخت. ادب فارسی و عربی و زبان فرانسه را به‌خوبی فراگرفت و در خوشنویسی و شیوۀ نگارش مهارت یافت. در علوم ریاضی و فقه و اصول و حکمت الهی نیز دست داشت. در ۱۳۰۵ق به خدمت وزارت خارجه درآمد و در ۱۳۲۲ق وزیرمختار ایران در بلژیک شد. در ۱۳۳۴ق معاون وزارت خارجه و اندکی پس از آن کفیل آن وزارت‌خانه گردید. در ۱۲۹۷ش/۱۳۳۶ق به وزارت معارف و اوقاف و صنایع مستظرفه رسید. در دورۀ وزارت او آموزش و مدارس دولتی رایگان شد و دانشسرای مقدماتی پسران و دختران تأسیس گردید. پس از سقوط کابینۀ دوم وثوق‌الدوله، رهسپار اروپا شد. در ۱۳۰۴ش به ایران بازگشت و در سال بعد به نمایندگی مردم سیرجان به مجلس ششم راه یافت، اما پیش از رفتن به مجلس، حسن مستوفی او را به وزارت معارف برگزید. از آثارش: رساله در خواص اعداد؛ رساله در هندسه؛ شرح حال حسین بن منصور حلاج؛ ترجمۀ تاریخ نادرشاه افشار؛ ترجمۀ زمین یا معرفةالارض.