هبل، کریستیان فریدریش (۱۸۱۳ـ۱۸۶۳): تفاوت میان نسخه‌ها

|باشگاه =

}}

</ref> (۱۸۴۴)، ''یولیا''<ref>''Julia''</ref> (۱۸۵۱)، ''آگنس بِرناوئر''<ref>''Agnes Bernauer''

</ref> (۱۸۵۵)، ''گوگس و انگشتری‌اش''<ref>''Gyges und sein Ring'' </ref> (۱۸۵۶)، ''نیبلونگ‌ها''<ref>''Die Nibelungen'' </ref> (۱۸۶۲). از شعرهای تغزلی اوست: ''اشعار''<ref>''Gedichte'' </ref> (۱۸۴۱ـ۱۸۴۸) و ''مادر و کودک''<ref>''Mutter und Kind'' </ref> (۱۸۵۹). فقر دوران کودکی هِبِل تأثیری ماندگار در او به‌جا گذاشت به‌نحوی که اغلب آثارش تیره و به‌طرزی غم‌انگیز واقع‌گرایانه‌اند. تراژدی‌هایش بسیار قدرتمندند و موقعیت دراماتیک انسان‌ها را به‌خوبی به نمایش می‌گذارند و غالباً به بررسی تعارض شخصیت‌های احساساتی می‌پردازند. هبل در وسلبورن<ref>Wesselburen </ref>، [[دیتمارشن]]<ref>Dithmarschen</ref>، واقع در اشلسویگ ‌ـ ‌هولشتاین<ref> Schleswig-Holstein </ref> به‌دنیا آمد. پس از سفر در اروپا، در وین اقامت گزید (۱۸۴۶). نخستین تراژدی‌اش، ''یودیت''<ref>''Judith''</ref>، که در هامبورگ به اجرا درآمد (۱۸۴۱)، موجب شهرتش شد. ''مریم مجدلیه'' یک تراژدی خانوادگی واقع‌گرایانه بود؛ ''آگنس برناوئر'' به تضاد حقوق دولت و فرد می‌پردازد؛ ''گوگس و انگشتری‌اش'' توانایی هِبِل را در مقام یک نمایش‌نامه‌نویس روان‌شناس نشان می‌دهد؛ و شعرهایش در ''مادر و کودک'' به مسائل اجتماعی محرومان می‌پردازد.