هویزینگا، یوهان (۱۸۷۲ـ۱۹۴۵): تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\4' به '<!--4') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
هویْزِینْگا، یوهان (۱۸۷۲ـ۱۹۴۵)(Huizinga, Johan)<br> | هویْزِینْگا، یوهان (۱۸۷۲ـ۱۹۴۵)(Huizinga, Johan)<br> | ||
[[پرونده: 41169100.jpg | بندانگشتی|هويْزِينْگا، يوهان]]<p>مورخ هلندی. از روشنفکران معــروف و نــــویـــسندگان پرطرف‌دار روزگار خود بود. شهرت او احتمالاً مرهون اثرش، ''افول قرون وسطا'' | [[پرونده: 41169100.jpg | بندانگشتی|هويْزِينْگا، يوهان]]<p>مورخ هلندی. از روشنفکران معــروف و نــــویـــسندگان پرطرف‌دار روزگار خود بود. شهرت او احتمالاً مرهون اثرش، ''افول قرون وسطا''<ref>The Waning of The Middle Ages</ref>، است که گزارشی از سقوط فرهنگی بورگونی<ref>Burgundy</ref> در قرن‌های ۱۴م و ۱۵ است. هویزینگا در آثار خود موضوع‌های گسترده و فراگیر را ترجیح می‌داد و آثارش دامنۀ وسیعی از موضوع‌ها را ـ ازجمله نمایش‌نامه‌های کلاسیک هلندی و تاریخ فرهنگی شرق و نیز تاریخ غرب از قرن ۱۲م تا روزگار معاصر ـ دربر می‌گیرد. روش التقاطی او در اثرش ''هومو لودنس'' (''انسان خنده‌ناک'') (۱۹۳۸) به خوبی نمود یافته است، که پژوهشی کلاسیک دربارۀ فرهنگ و در قالب نمایش‌نامه است. اثرش ''تمدن هلند در قرن هفدهم''<ref>Dutch Civilization in The Seventeenth Century</ref> (۱۹۳۳) و نیز'' اراسموس''<ref>Erasmus</ref> (۱۹۲۴)، که بسیاری هویزینگا را وارث معنوی او می‌دانند، آثاری مهم در تاریخ‌نگاری هلند است. در دانشگاه گرونینگن<ref>Groningen</ref> درس خواند و مدت کوتاهی در دانشگاه لایپزیگ به تحقیق و مطالعه پرداخت. چندی در دانشگاه آمستردام، ادبیات هلندی درس می‌داد و سپس در ۱۹۰۵ استاد تاریخ دانشگاه خرونینگن شد. از ۱۹۱۵ استاد تاریخ عمومی در دانشگاه لندن بود و در ۱۹۳۳ رئیس دانشگاه لیدن<ref>Leyden</ref> شد.</p> | ||
<br><!--41169100--> | <br><!--41169100--> | ||
[[رده:تاریخ جهان]] | [[رده:تاریخ جهان]] | ||
[[رده:مورخان و کتاب های تاریخ]] | [[رده:مورخان و کتاب های تاریخ]] | ||
نسخهٔ ۱۸ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۱
هویْزِینْگا، یوهان (۱۸۷۲ـ۱۹۴۵)(Huizinga, Johan)
مورخ هلندی. از روشنفکران معــروف و نــــویـــسندگان پرطرف‌دار روزگار خود بود. شهرت او احتمالاً مرهون اثرش، افول قرون وسطا[۱]، است که گزارشی از سقوط فرهنگی بورگونی[۲] در قرن‌های ۱۴م و ۱۵ است. هویزینگا در آثار خود موضوع‌های گسترده و فراگیر را ترجیح می‌داد و آثارش دامنۀ وسیعی از موضوع‌ها را ـ ازجمله نمایش‌نامه‌های کلاسیک هلندی و تاریخ فرهنگی شرق و نیز تاریخ غرب از قرن ۱۲م تا روزگار معاصر ـ دربر می‌گیرد. روش التقاطی او در اثرش هومو لودنس (انسان خنده‌ناک) (۱۹۳۸) به خوبی نمود یافته است، که پژوهشی کلاسیک دربارۀ فرهنگ و در قالب نمایش‌نامه است. اثرش تمدن هلند در قرن هفدهم[۳] (۱۹۳۳) و نیز اراسموس[۴] (۱۹۲۴)، که بسیاری هویزینگا را وارث معنوی او می‌دانند، آثاری مهم در تاریخ‌نگاری هلند است. در دانشگاه گرونینگن[۵] درس خواند و مدت کوتاهی در دانشگاه لایپزیگ به تحقیق و مطالعه پرداخت. چندی در دانشگاه آمستردام، ادبیات هلندی درس می‌داد و سپس در ۱۹۰۵ استاد تاریخ دانشگاه خرونینگن شد. از ۱۹۱۵ استاد تاریخ عمومی در دانشگاه لندن بود و در ۱۹۳۳ رئیس دانشگاه لیدن[۶] شد.