هپبورن، کاترین (۱۹۰۹ـ۲۰۰۳): تفاوت میان نسخه‌ها

|عنوان =مایک لی

|نام =Mike Leigh

|زادروز=۱۹۴۳م

|تاریخ مرگ=

|ملیت=انگلیسی

| شغل و تخصص اصلی =نمایش‌نامه‌نویس و فیلم‌ساز

|جوایز و افتخارات =

|آثار =زندگی شیرین است (۱۹۹۱) و رازها و دروغ‌ها (۱۹۹۵)، امیدهای بزرگ (۱۹۸۹)، برهنه (۱۹۹۳)، همه یا هیچ (۲۰۰۲)، ورادریک  (۲۰۰۴) و الکی خوش  (۲۰۰۸)

هِپْبورن، کاْترین (۱۹۰۹ـ۲۰۰۳)(Hepburn, Katharine)<br /> [[File:41051800.jpg|thumb|هِپْبورن، کاْترين]]بازیگر امریکایی. از بازیگران پرآوازۀ سینمای کلاسیک هالیوود که چهار بار برندۀ جایزۀ اسکار و دوازده بار نامزد دریافت این جایزه شد. اعتماد‌به‌نفس بالا، ویژگی‌ِ همیشگی او در نقش‌های کمدی و جدی بوده است. اغلب در فیلم‌های [[کیوکر، جورج (۱۸۹۹ـ۱۹۸۳)|جورج کیوکر]]<ref>George Cukor</ref>&nbsp;‌بازی کرده و در چندین فیلم با [[تریسی، اسپنسر (۱۹۰۰ـ ۱۹۶۷)|اسپنسر تریسی]]<ref>Spencer Tracy </ref>، دوست و زوج سینمایی‌اش، هم‌بازی بوده است، ازجمله در ''زنِ سال‌''<ref>''Woman of the Year''</ref>&nbsp;(۱۹۴۲) و ''پَت‌ و مایک''<ref>''Pat and Mike'' </ref>&nbsp;(۱۹۵۲). مدتی در تئاتر بازی کرد و سپس در ۱۹۳۲ با فیلم ''درخواست متارکه''<ref>''A Bill of Divorcement'' </ref>&nbsp;وارد سینمای هالیوود شد. سال بعد در فیلم‌های ''کریستوفر استرانگ''<ref>''Christopher Strong'' </ref>&nbsp;(۱۹۳۳) اثر دوروتی آرزنر<ref>Dorothy Arzner </ref>&nbsp;و ''شکوه صبحگاهی''<ref>''Morning Glory'' </ref>&nbsp;(۱۹۳۳) بازی کرد و توانست در آن‌ها برای اولین‌بار دیدگاه فمینیستی‌اش را بیان کند. کاترین هپبورن در فیلم‌های فراوانی بازی کرده که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از ''زنان کوچک''<ref>''Little Women'' </ref>&nbsp;‌(۱۹۳۳)، ''سیلویا اسکارلت''<ref>''Sylvia Scarlett'' </ref>&nbsp;‌(۱۹۳۵)، که بخش عمدۀ آن در هیئتی پسرانه است، ''مری اسکاتلند''<ref>Mary of Scotland </ref>&nbsp;(۱۹۳۶)، و کمدی‌های اسکروبال<ref>screwball comedies </ref>&nbsp;''تربیت فرزند''<ref>Bringing Up Baby </ref>&nbsp;‌(۱۹۳۸)‌، ''تعطیلات''<ref>Holiday</ref>&nbsp;(۱۹۳۸)، ''داستان فیلادلفیا''<ref>''The Philadelphia Story'' </ref>&nbsp;‌(۱۹۴۰)، ''دندۀ آدم''<ref>''Adam’s Rib''</ref>&nbsp;(۱۹۴۹)،&nbsp;''اَفریکن کوئین''<ref>''The African Queen'' </ref>&nbsp;(۱۹۵۱) ''تابستان''<ref>''Summertime''</ref>&nbsp;(۱۹۵۵)، ناگهان ''تابستان'' گذشته<ref>''Suddenly, Last Summer''</ref> (۱۹۵۹)، ''حدس‌بزن چه کسی برای شام می‌آید''<ref>''Guess Who’s Coming to Dinner'' </ref>&nbsp;‌(۱۹۶۷)، ''شیر در زمستان''<ref>''The Lion in Winter'' </ref>&nbsp;‌(۱۹۶۸)، ''کنار برکۀ طلایی''<ref>''On Golden Pond'' </ref>&nbsp;(۱۹۸۱)، و ''ماجرای عاشقانه''<ref>''Love Affair'' </ref>&nbsp;(۱۹۹۴). کاترین هپبورن در رأی‌گیری مؤسسۀ فیلم امریکا در ۱۹۹۹، مقام بزرگ‌ترین اسطورۀ زن سینما را به‌دست آورد.