پرش به محتوا

پاکباز، رویین (۱۳۱۸ش): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۸: خط ۲۸:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}[[پرونده:13039100.jpg|جایگزین=رویین پاکباز|بندانگشتی|رویین پاکباز]]معلم، نقاش، هنرنویس، و محقق ایرانی. در آثار نقاشی‌اش، روابط بصری عناصر با دقتی موشکافانه و ریاضی‌گونه ترسیم شده‌اند. در خلق آثارش از فرم‌های هندسی بهره گرفته است. روئین پاکباز در دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران نقاشی خواند، و سپس تحصیلاتش را در دانشگاه پاریس در رشتۀ زیباشناسی پی گرفت. از ۱۳۴۹ تا ۱۳۶۶ش، عضو هیئت علمی دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود، و زمانی به تدریس در دانشکدۀ هنرهای تزیینی (دانشگاه هنر)، و دانشگاه آزاد اشتغال داشت. در ۱۳۴۳ش به‌همراه گروهی از هنرمندان نوپرداز، تالار ایران (تالار قندریز) را بنیاد نهاد. از ۱۳۴۲ تا ۱۳۵۵ش، آثار انتزاعی‌اش را در نمایشگاه‌های گروهی و انفرادی به‌نمایش گذاشته است. برخی از آثارش در مجموعۀ بنیاد ابی‌گری، و موزۀ هنرهای معاصر تهران نگهداری می‌شوند. تألیفات بسیاری در زمینۀ هنرهای تجسّمی دارد که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از'' در جست‌وجوی زبان نو'' (۱۳۶۹ش)، ''دایرةالمعارف هنر'' (۱۳۷۸ش)، ''نقاشی ایران از گذشته تا امروز'' (۱۳۷۹ش)، ''نقاشی و مجسمه‌سازی معاصر ایرانی'' (۱۹۷۶، به انگلیسی)، به کار ترجمه نیز پرداخته است، کتاب ''همگامی نقاشی با ادبیات در ایران'' (۱۳۶۷ش) از آن جمله است.
}}[[پرونده:13039100.jpg|جایگزین=رویین پاکباز|بندانگشتی|رویین پاکباز]]معلم، نقاش، هنرنویس، و محقق ایرانی. در آثار نقاشی‌اش، روابط بصری عناصر با دقتی موشکافانه و ریاضی‌گونه ترسیم شده‌اند. در خلق آثارش از فرم‌های هندسی بهره گرفته است. روئین پاکباز در [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران]] نقاشی خواند، و سپس تحصیلاتش را در دانشگاه پاریس در رشتۀ زیباشناسی پی گرفت. از ۱۳۴۹ تا ۱۳۶۶ش، عضو هیئت علمی دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود، و زمانی به تدریس در دانشکدۀ هنرهای تزیینی ([[دانشگاه هنر]])، و دانشگاه آزاد اشتغال داشت. در ۱۳۴۳ش به‌همراه گروهی از هنرمندان نوپرداز، تالار ایران ([[تالار قندریز]]) را بنیاد نهاد. از ۱۳۴۲ تا ۱۳۵۵ش، آثار انتزاعی‌اش را در نمایشگاه‌های گروهی و انفرادی به‌نمایش گذاشته است. برخی از آثارش در مجموعۀ بنیاد ابی‌گری، و [[موزه هنرهای معاصر|موزۀ هنرهای معاصر تهران]] نگهداری می‌شوند. تألیفات بسیاری در زمینۀ هنرهای تجسّمی دارد که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از'' در جست‌وجوی زبان نو'' (۱۳۶۹ش)، ''دایرةالمعارف هنر'' (۱۳۷۸ش)، ''نقاشی ایران از گذشته تا امروز'' (۱۳۷۹ش)، ''نقاشی و مجسمه‌سازی معاصر ایرانی'' (۱۹۷۶، به انگلیسی)، به کار ترجمه نیز پرداخته است، کتاب ''همگامی نقاشی با ادبیات در ایران'' (۱۳۶۷ش) از آن جمله است.


[[پروانه اعتمادی]] همسر اوست.
[[پروانه اعتمادی]] همسر اوست.
سرویراستار، ویراستار
۲۹٬۲۵۴

ویرایش