ژنو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
| برخی بناهای مهم =کلیسای جامع سنت پیتر از قرن 12م، آکادمی کالون | | برخی بناهای مهم =کلیسای جامع سنت پیتر از قرن 12م، آکادمی کالون | ||
| شهر ها و آبادی های مهم = | | شهر ها و آبادی های مهم = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:کاخ ملل، ژنو.jpg|بندانگشتی|کاخ ملل، ژنو]] | |||
[[ | ژِنِو (Geneva) | ||
شهری در سوئیس و مرکز کانتون ژنو، در ساحل جنوب غربی دریاچۀ ژنو، با ۱۷۸,۹۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). محل تلاقی مسیرهای طبیعی و مرکز فرهنگی و تجاری کشور است. صنایع آن شامل تولید ساعت، ابزار علمی و بصری، مواد غذایی، جواهرات، و جعبه‌های موسیقی است. سازمان تحقیقاتی فیزیک ذرات، مقرهای انجمن بین‌المللی صلیب سرخ<ref>International Red Cross Society</ref>، سازمان جهانی بهداشت<ref>World Health Organization</ref> و دومین دفتر بزرگ سازمان ملل متحد<ref>United Nations</ref> (پس از نیویورک) در این شهر قرار دارند. منطقه‌ای که ژنو روی آن بنا شده است، محل سکونت اصلی قبیله‌ای از اروپای مرکزی بود که در ۱۲۱پ‌م به روم پیوست؛ یولیوس سزار<ref> Julius Caesar</ref> اردوگاه وسیعی در این‌جا ساخت. در قرون وسطا، شاهزاده ـ اسقف‌های ژنو و فرمانروایان ساووا<ref>Savoy</ref> ژنو را اداره می‌کردند. تحت رهبری ژان کالون<ref>John Calvin</ref>، اندیشمند الهیات پروتستان، ژنو به کانون اصلاح دینی<ref>Reformation</ref> (۱۵۳۶ـ۱۵۶۴)، تبدیل شد و پناهگاه کسانی بود که از تعقیب و آزارهای مذهبی در ایتالیا، انگلستان، و فرانسه می‌گریختند؛ به این ترتیب ژنو به شهری بی‌طرف و جهانی تبدیل شد. درخلال انقلاب فرانسه<ref>French Revolution</ref>، به فرانسه منضم شد، (۱۷۹۸) اما با سقوط ناپلئون مجدداً آزاد شد و در ۱۸۱۵ به کنفدراسیون سوئیس<ref>Swiss Confederation</ref> پیوست. انجمن بین‌المللی صلیب سرخ در ۱۸۶۴ در ژنو تأسیس شد. ژنو مقر جامعۀ ملل<ref>League of Nations</ref> نیز بود (۱۹۲۲ـ۱۹۴۶) که املاک آن، ازجمله کاخ ملل<ref>Palais des Nations </ref> (۱۹۳۶)، در ۱۹۴۶ به مالکیت سازمان ملل درآمد. ژنو زادگاه ژان ژاک روسو<ref>Jean-Jacques Rousseau</ref>، نویسندۀ فرانسوی، است و نویسندگانی چون ولتر<ref>Voltaire</ref>، گیبون<ref>Gibbon</ref>، شلی<ref>Shelley</ref>، راسکین<ref>Ruskin</ref> و بایرون<ref>Byron</ref> مدتی را در این شهر به‌سر بردند. پیش از ۱۸۴۷، دیوارهایی به دور شهر کشیده شده بود و خیابان‌ها تنگ بودند، اما پس از آن، همه چیز بازسازی شد. مهم‌ترین بناهای تاریخی آن عبارت‌اند از کلیسای جامع سنت پیتر<ref>St Peter</ref> از قرن ۱۲م، آکادمی کالون (در ۱۵۵۹ تأسیس شد و از ۱۸۹۲ دانشگاه بود)، و یک سالن تئاتر که پس از تالار اُپرای پاریس<ref>Paris Opera House</ref> جزء بزرگ‌ترین بناهای آن به‌شمار می‌رود. | شهری در سوئیس و مرکز کانتون ژنو، در ساحل جنوب غربی دریاچۀ ژنو، با ۱۷۸,۹۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). محل تلاقی مسیرهای طبیعی و مرکز فرهنگی و تجاری کشور است. صنایع آن شامل تولید ساعت، ابزار علمی و بصری، مواد غذایی، جواهرات، و جعبه‌های موسیقی است. سازمان تحقیقاتی فیزیک ذرات، مقرهای انجمن بین‌المللی صلیب سرخ<ref>International Red Cross Society</ref>، سازمان جهانی بهداشت<ref>World Health Organization</ref> و دومین دفتر بزرگ سازمان ملل متحد<ref>United Nations</ref> (پس از نیویورک) در این شهر قرار دارند. منطقه‌ای که ژنو روی آن بنا شده است، محل سکونت اصلی قبیله‌ای از اروپای مرکزی بود که در ۱۲۱پ‌م به روم پیوست؛ یولیوس سزار<ref> Julius Caesar</ref> اردوگاه وسیعی در این‌جا ساخت. در قرون وسطا، شاهزاده ـ اسقف‌های ژنو و فرمانروایان ساووا<ref>Savoy</ref> ژنو را اداره می‌کردند. تحت رهبری ژان کالون<ref>John Calvin</ref>، اندیشمند الهیات پروتستان، ژنو به کانون اصلاح دینی<ref>Reformation</ref> (۱۵۳۶ـ۱۵۶۴)، تبدیل شد و پناهگاه کسانی بود که از تعقیب و آزارهای مذهبی در ایتالیا، انگلستان، و فرانسه می‌گریختند؛ به این ترتیب ژنو به شهری بی‌طرف و جهانی تبدیل شد. درخلال انقلاب فرانسه<ref>French Revolution</ref>، به فرانسه منضم شد، (۱۷۹۸) اما با سقوط ناپلئون مجدداً آزاد شد و در ۱۸۱۵ به کنفدراسیون سوئیس<ref>Swiss Confederation</ref> پیوست. انجمن بین‌المللی صلیب سرخ در ۱۸۶۴ در ژنو تأسیس شد. ژنو مقر جامعۀ ملل<ref>League of Nations</ref> نیز بود (۱۹۲۲ـ۱۹۴۶) که املاک آن، ازجمله کاخ ملل<ref>Palais des Nations </ref> (۱۹۳۶)، در ۱۹۴۶ به مالکیت سازمان ملل درآمد. ژنو زادگاه ژان ژاک روسو<ref>Jean-Jacques Rousseau</ref>، نویسندۀ فرانسوی، است و نویسندگانی چون ولتر<ref>Voltaire</ref>، گیبون<ref>Gibbon</ref>، شلی<ref>Shelley</ref>، راسکین<ref>Ruskin</ref> و بایرون<ref>Byron</ref> مدتی را در این شهر به‌سر بردند. پیش از ۱۸۴۷، دیوارهایی به دور شهر کشیده شده بود و خیابان‌ها تنگ بودند، اما پس از آن، همه چیز بازسازی شد. مهم‌ترین بناهای تاریخی آن عبارت‌اند از کلیسای جامع سنت پیتر<ref>St Peter</ref> از قرن ۱۲م، آکادمی کالون (در ۱۵۵۹ تأسیس شد و از ۱۸۹۲ دانشگاه بود)، و یک سالن تئاتر که پس از تالار اُپرای پاریس<ref>Paris Opera House</ref> جزء بزرگ‌ترین بناهای آن به‌شمار می‌رود. | ||