یکاترینبورگ: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
| برخی بناهای مهم = | | برخی بناهای مهم = | ||
| شهر ها و آبادی های مهم = | | شهر ها و آبادی های مهم = | ||
}} یِکاتِرینْبورْگ (Yekaterinburg)<br/> [[File:42036300.jpg|thumb|ساختمان سيرک شهر يکاترينبورگ]](با نام سابق اسوردلوفسک<ref>Sverdlovsk</ref> از ۱۹۲۴ تا ۱۹۹۱). مرکز [[اسوردلوفسک، استان|استان اسوردلوفسک]]، در اورال<ref>Urals</ref> مرکزی و غرب [[سیبری]]<ref>Siberia</ref>، به فاصلۀ ۱,۴۰۰کیلومتری شمال شرقی [[مسکو، شهر|مسکو]]<ref>Moscow</ref>، با ۱,۲۵۶,۶۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). دارای صنایع سنگین است و ماشین‌آلات، آهن و فولاد، تجهیزات برقی، و مواد شیمیایی تولید می‌‌کند. کارخانه‌های بزرگ اورالماش<ref>Uralmash</ref> در این شهر قرار دارند. همچنین صنایع سبک متنوعی، نظیر فرآوری مواد غذایی، نیز دارد. از مراکز فرهنگی فدراسیون [[روسیه]] و مرکز مهم حمل‌ونقل است. از زمان فروپاشی شوروی (۱۹۹۱)، خدمات مالی، شرکتی و غیره در این شهر به‌سرعت توسعه یافته‌اند. [[بلشویک]]<ref>Bolshevik</ref>ها، [[نیکلای دوم]]<ref>Nicholas II</ref>، آخرین تزار روسیه<ref>Russian Tsar</ref>، و خانواده‌اش را در ژوئیۀ ۱۹۱۸ در این شهر اعدام کردند. در ۱۷۲۳ [[پطر اول (۱۸۴۴ـ۱۹۲۱)|پطر اول]]<ref>Peter I</ref> این شهر را به‌منزلۀ شهر کارخانه‌های تولید آهن و قلعه تأسیس کرد و نام همسر خود، کاترین<ref>Catherine</ref>، را بر آن نهاد. این شهر بعدها به مرکز اداری صنعت معادن اورال و مرکز فرهنگی منطقه‌ای تبدیل شد. در اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰، با توسعۀ کشاورزی در سیبری غربی، به مرکز تجارت غلات، آرد، و دام تبدیل شد. از ۱۹۲۳ تا ۱۹۳۴، مرکز اورال بود. در [[جنگ جهانی دوم]]، کارخانه‌‌ها را به این‌جا منتقل کردند تا به‌دست نیروهای آلمانی نیفتند. یکاترینبورگ مرکز [[آکادمی علوم روسیه]]<ref>Russian Academy of Sciences</ref> (تأسیس ۱۹۳۲) واحد اورال است، و دانشگاه (تأسیس ۱۹۲۰)، پژوهشکدۀ پلی‌تکنیک (۱۹۲۵)، پژوهشکدۀ معدن‌شناسی (۱۹۱۴)، و چندین نهاد آموزشی مالی دارد. | }} یِکاتِرینْبورْگ (Yekaterinburg)<br/> [[File:42036300.jpg|thumb|ساختمان سيرک شهر يکاترينبورگ]](با نام سابق اسوردلوفسک<ref>Sverdlovsk</ref> از ۱۹۲۴ تا ۱۹۹۱). مرکز [[اسوردلوفسک، استان|استان اسوردلوفسک]]، در اورال<ref>Urals</ref> مرکزی و غرب [[سیبری]]<ref>Siberia</ref>، به فاصلۀ ۱,۴۰۰کیلومتری شمال شرقی [[مسکو، شهر|مسکو]]<ref>Moscow</ref>، با ۱,۲۵۶,۶۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). دارای صنایع سنگین است و ماشین‌آلات، آهن و فولاد، تجهیزات برقی، و مواد شیمیایی تولید می‌‌کند. کارخانه‌های بزرگ اورالماش<ref>Uralmash</ref> در این شهر قرار دارند. همچنین صنایع سبک متنوعی، نظیر فرآوری مواد غذایی، نیز دارد. از مراکز فرهنگی فدراسیون [[روسیه]] و مرکز مهم حمل‌ونقل است. از زمان فروپاشی شوروی (۱۹۹۱)، خدمات مالی، شرکتی و غیره در این شهر به‌سرعت توسعه یافته‌اند. [[بلشویک]]<ref>Bolshevik</ref>ها، [[نیکلای دوم]]<ref>Nicholas II</ref>، آخرین تزار روسیه<ref>Russian Tsar</ref>، و خانواده‌اش را در ژوئیۀ ۱۹۱۸ در این شهر اعدام کردند. در ۱۷۲۳ [[پطر اول (۱۸۴۴ـ۱۹۲۱)|پطر اول]]<ref>Peter I</ref> این شهر را به‌منزلۀ شهر کارخانه‌های تولید آهن و قلعه تأسیس کرد و نام همسر خود، کاترین<ref>Catherine</ref>، را بر آن نهاد. این شهر بعدها به مرکز اداری صنعت معادن اورال و مرکز فرهنگی منطقه‌ای تبدیل شد. در اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰، با توسعۀ کشاورزی در سیبری غربی، به مرکز تجارت غلات، آرد، و دام تبدیل شد. از ۱۹۲۳ تا ۱۹۳۴، مرکز اورال بود. در [[جنگ جهانی دوم]]<ref>World War II</ref>، کارخانه‌‌ها را به این‌جا منتقل کردند تا به‌دست نیروهای آلمانی نیفتند. یکاترینبورگ مرکز [[آکادمی علوم روسیه]]<ref>Russian Academy of Sciences</ref> (تأسیس ۱۹۳۲) واحد اورال است، و دانشگاه (تأسیس ۱۹۲۰)، پژوهشکدۀ پلی‌تکنیک (۱۹۲۵)، پژوهشکدۀ معدن‌شناسی (۱۹۱۴)، و چندین نهاد آموزشی مالی دارد. | ||
| | ||
نسخهٔ ۵ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۲
| یکاترینبورگ | |
|---|---|
| کشور | روسیه |
| نام فارسی | یِکاتِرینْبورْگ |
| نام لاتین | Yekaterinburg |
| جمعیت | 1,256,600 نفر |
| موقعیت | 1,400کیلومتری شمال شرقی مسکو |
| تولیدات و صنایع مهم | ماشین‌آلات، آهن و فولاد، تجهیزات برقی و مواد شیمیایی |
یِکاتِرینْبورْگ (Yekaterinburg)
(با نام سابق اسوردلوفسک[۱] از ۱۹۲۴ تا ۱۹۹۱). مرکز استان اسوردلوفسک، در اورال[۲] مرکزی و غرب سیبری[۳]، به فاصلۀ ۱,۴۰۰کیلومتری شمال شرقی مسکو[۴]، با ۱,۲۵۶,۶۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). دارای صنایع سنگین است و ماشین‌آلات، آهن و فولاد، تجهیزات برقی، و مواد شیمیایی تولید می‌‌کند. کارخانه‌های بزرگ اورالماش[۵] در این شهر قرار دارند. همچنین صنایع سبک متنوعی، نظیر فرآوری مواد غذایی، نیز دارد. از مراکز فرهنگی فدراسیون روسیه و مرکز مهم حمل‌ونقل است. از زمان فروپاشی شوروی (۱۹۹۱)، خدمات مالی، شرکتی و غیره در این شهر به‌سرعت توسعه یافته‌اند. بلشویک[۶]ها، نیکلای دوم[۷]، آخرین تزار روسیه[۸]، و خانواده‌اش را در ژوئیۀ ۱۹۱۸ در این شهر اعدام کردند. در ۱۷۲۳ پطر اول[۹] این شهر را به‌منزلۀ شهر کارخانه‌های تولید آهن و قلعه تأسیس کرد و نام همسر خود، کاترین[۱۰]، را بر آن نهاد. این شهر بعدها به مرکز اداری صنعت معادن اورال و مرکز فرهنگی منطقه‌ای تبدیل شد. در اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰، با توسعۀ کشاورزی در سیبری غربی، به مرکز تجارت غلات، آرد، و دام تبدیل شد. از ۱۹۲۳ تا ۱۹۳۴، مرکز اورال بود. در جنگ جهانی دوم[۱۱]، کارخانه‌‌ها را به این‌جا منتقل کردند تا به‌دست نیروهای آلمانی نیفتند. یکاترینبورگ مرکز آکادمی علوم روسیه[۱۲] (تأسیس ۱۹۳۲) واحد اورال است، و دانشگاه (تأسیس ۱۹۲۰)، پژوهشکدۀ پلی‌تکنیک (۱۹۲۵)، پژوهشکدۀ معدن‌شناسی (۱۹۱۴)، و چندین نهاد آموزشی مالی دارد.