ابیراهی نور ستاره

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(تغییرمسیر از Aberration of starlight)

اَبیراهی نور ستاره (aberration of starlight)
جابه‌جایی ظاهری هر ستاره از موقعیت حقیقی آن، در نتیجۀ ترکیب آثار ناشی از سرعت نور و سرعت گردش زمین به دور خورشید (حدود ۳۰ کیلومتر در ثانیه). ابیراهی را جیمز برَدلی[۱] اخترشناس انگلیسی، در ۱۷۲۸ کشف کرد و نخستین گواه رصدی بر گردش زمین به دور خورشید بود. طی یک سال، موقعیت ظاهری هر ستاره گِرد موقعیت حقیقی آن مسیری منحنی دارد. هرگاه ستاره در دایرة‌‌البروج[۲] نباشد، این منحنی بیضی‌شکل، و وقتی در دایرة‌‌البروج باشد، به شکل خط است و چنین می‌نماید که ستاره روی آن خط رفت و برگشت می‌کند. این منحنی، در قطب‌های دایرة‌‌البروجی[۳]، دایره ‌شکل است. از آن‌جا که ابیراهی به نسبتِ میان سرعت نور و سرعت زمین بستگی دارد، تعیین «ثابت ابیراهی[۴]» شیوه‌ای برای برآورد مقدار تقریبی یکی از این دو سرعت، در صورت معلوم‌بودن دیگری، فراهم می‌کند.



  1. James Bradley
  2. ecliptic
  3. pole of the ecliptic
  4. constant of aberration