اشون

اَشَوَن
مالک راستی و پیرو راستی. در فرهنگ اَوِستایی صفتی است برای اَهورامَزدا، ایزدان، و همه موجودات اهورایی. هنگامی که این صفت برای مردمان به‌کار برده می‌شود، معنی پرهیزگار دارد و هنگامی که برای غیر آدمیان استفاده شود به معنی مقدس است. در آیین زردشتی پیرو معتقد راستین مَزدا را گویند. لقب اَشو، که با نام زردشت می‌آید، از همین ریشه است.