ابوسعید گورکان

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ابوسعید گورکان‌ (حک: ۸۵۵ـ۸۷۳ق)

پادشاه ایران از‌ سلسلۀ‌ تیموریان، پسر سلطان‌ محمد بن‌ میرانشاه.‌‌ پس از آن که‌ توانست‌ به‌ یاری‌ ابوالخیرخان‌، پادشاه‌ ازبک‌، میرزا عبدالله‌ تیموری‌ را به‌ قتل‌ برساند، به‌ سلطنت‌ رسید. ابوسعید بعد از شاهرخ‌ تنها کسی‌ از دودمان‌ تیمور است که‌ روزگاری‌ چند، قسمت‌ مهمی‌ از ممالک‌ تیموری‌ را تحت‌ ارادۀ خود‌ آورد و به‌ فتوحات‌ درخشانی‌ نائل‌ آمد. او بعد از غلبه‌ بر نوادگان‌ شاهرخ‌، هرات‌، غزنه‌، کابل‌ و سیستان‌ و خوارزم‌ را تصرف‌ کرد و در ۸۶۱ق گوهرشاد خاتون‌، زن‌ شاهرخ‌ را به‌ قتل‌ رسانید. در ۸۷۳ق ابوسعید برای‌ نبرد با اوزون‌ حسن‌ آق‌قویونلو رهسپار آذربایجان‌ شد. سرانجام در جنگی‌ که‌ رخ‌ داد اوزون‌ حسن‌ پیروز شد و ابوسعید در حین‌ فرار دستگیر و تحویل‌ یادگار محمد، نوۀ‌ گوهرشاد گردید و او نیز ابوسعید را کشت‌.