آذرخش (اسطوره)
آذَرَخْش (اسطوره)(thunderbolt)
در اساطیر، تیر یا زوبینی مخرّب (صاعقه) بهکار رفته در جنگ میان خدایان (طوفان تندری)، یا برضد انسانها. زئوس[۱]، خدای یونانی، آذرخش را بهکار میگرفت. این مضمون در بسیاری از اسطورههای دیگر نیز دیده میشود. سرخپوستان سو بر این باورند که صاعقه، پس از برخورد به زمین، سنگهای آذرخش (سنگهای آتشزنه و از این قبیل) را در جهات مختلف میپراکند. در سنّت فنلاندی، که به نقش پاککنندۀ آتش مربوط میشود، خواص شفابخش آذرخش در کروانیا[۲] یا سنگهای تندر متجلّی میشد. سنگهای مقدس[۳] آنگلوساکسونها[۴] یا سنگهای سوراخدار، پیکانها، کاردهای آتشزنه و غیره، که انسانهای ماقبل تاریخ بهکار میگرفتند، سنگهایی بودند که به علت سقوط از آسمان، خواص آسمانی داشتند و در معالجۀ بیماریهای مختلف بهکار میرفتند.