آکوییلیا

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

آکوئیلیا (Aquileia)
شهری باستانی در شمال ‌شرقی ایتالیا، در دماغۀ دریای آدریاتیک[۱]. موقعیت سوق‌الجیشی این شهر که مشرف به راه‌های آن سوی کوه‌های آلپ[۲] بود، و معادن طلای منطقه که برای رومی‌ها اهمیت داشت، سبب شد تا آنان آکوئیلیا را در ۱۸۱پ‌م بنیاد نهند. این شهر به مهاجرنشینی تبدیل شد که از نظر نظامی و تجاری بسیار مهم بود؛ به‌‌ویژه در تجارت کهربا شهرت داشت و از مراکز میترائیسم (مهرپرستی)[۳] نیز بود. در ۴۵۲م آتیلا[۴] این شهر را ویران کرد و ساکنان آن در تالاب‌های ونیز پناه گرفتند. آکوئیلیا، که در قرون وسطا به آگلار[۵] معروف بود، به‌منزلۀ شهرکی اسقف‌نشین رونق بسیار گرفت. در ۱۴۲۰م تحت حاکمیت ونیز درآمد و از اوایل قرن ۱۶ تا ۱۹۱۸ بخشی از اتریش بود. آثار متعددی از معماری رومی و رمانسک[۶] در این شهر دیده می‌شود.

 



  1. Adriatic Sea
  2. Alps
  3. Mithraism
  4. Attila
  5. Aglar
  6. Romanesque