ابن درید، محمد (بصره ۲۲۳ـ بغداد ۳۲۱ق)
محمد بن درید | |
---|---|
زادروز |
بصره ۲۲۳ق |
درگذشت | بغداد ۳۲۱ق |
ملیت | عرب |
تحصیلات و محل تحصیل | علم لغت و فن شعر در بصره |
شغل و تخصص اصلی | نحوی، لغوی و شاعر |
آثار | قصیدةالمقصوره، با قافیۀ الف و همزه؛ الاشتقاق، قاموس ریشهشناسی نامهای عربی؛ المجتنی، منتخب کلمات قصار؛ الجَمْهَرَه، در لغت |
گروه مقاله | ادبیات عرب |
ابن دُرَید، محمد (بصره ۲۲۳ـ بغداد ۳۲۱ق)
(نام اصلی: ابوبکر محمد بن حسن بن درید ازدی) نحوی، لغوی و شاعر. از تبار اعراب عمان بود و در بصره علم لغت و فن شعر آموخت. به عمان و سپس نیشابور سفر کرد و در این شهر از حمایت عبدالله بن محمد بن میکال، والی نیشابور، برخوردار بود، اما چون مغضوب وی شد، به بغداد رفت و تا زنده بود، خلیفه المقتدر از او نگهداری کرد. ابن درید شاگرد ابوحاتم سجستانی و استاد ابوسعید سیرافی و ابوالفرج اصفهانی و عدهای دیگر از رجال لغت و ادب بود.
از آثار مهم اوست: قصیدةالمقصوره، با قافیۀ الف و همزه؛ الاشتقاق، قاموس ریشهشناسی نامهای عربی؛ المجتنی، منتخب کلمات قصار؛ الجَمْهَرَه، در لغت.