ابن منازل، ابومحمد عبدالله بن محمد ( ـ۳۲۹ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ابن مَنازل، ابومحمد عبدالله بن محمد ( ـ۳۲۹ق)

صوفی ایرانی و از کبار مشایخ. اهل نیشابور بود و طریقت را از حمدون قصّار آموخت. ابن منازل، نه‌تنها در علومِ رسمی دستی توانا داشت، بلکه به کتابت و روایت حدیث نیز اهتمام می‌ورزید. از این‌رو، در تصوف صاحب طریقتی ویژه‌اش دانسته‌اند. در این طریقت، شرک و ریا از عوامل اصلیِ رکود سلوک به حساب می‌آمد. گفته‌اند که او در همۀ عمر، هیچ از مردمان یاد نکرد. یکی از مشایخِ آن روزگار، او را تنها مرد (عارف حقیقی) روزگار می‌دانست و ابوعلی ثقفی در تکریمش سخت می‌کوشید.