ابوالحسن افشار ارموی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ابوالحسن افشارِ اُرمَوی (قرن ۱۳ق)

نقاش و قلمدان‌نگار ایرانی. شاگرد استاد علی اشرف بود. در ارومیه زندگی می‌کرد و از طایفۀ افشار بود، و آثارش را برای فروش به تهران می‌فرستاد. در نقاشی گل و مرغ، و تذهیب مهارت داشت. آثار اندکی از او برجا مانده است، که عبارت‌اند از جلدِ گل و برگ افشان با طلای اندودشده (۱۲۷۰ق)، و قلمدان گل و مرغ (۱۲۸۰ق). فرزند الله‌وردی، نقاش افشار، بود. عباس ‌‌میرزای قاجار از آثار اوست.