علی اشرف افشار
علی اشرف افشار (ح ۱۱۱۰ـ ح ۱۱۸۰ق)
نقاش، قلمدان‌نگار، مُذهّب، و خوشنویس ایرانی. از نقاشان ایل افشار ارومی بود. در قلمدان‌نگاری و ترسیم گل و مرغ مهارت داشت. علاوه‌بر نقاشی، به‌ویژه چهره‌سازی و شبیه‌‌پردازی، در خوشنویسی با خطوط نسخ، شکسته، و نستعلیق نیز استاد بود. نیز در تذهیب و تشعیر، آوازه‌ای بلند داشت. آثارش را با سجع «زبعد محمد علی اشرف است» رقم می‌زد، و به‌همین سبب احتمالاً شاگرد محمدزمان و یا محمدعلی، پسر محمدزمان، بوده است. باقر (باقر از بعد علی اشرف شد)، آقا صادق (اول) (صادق از لطف علی اشرف شد)، و محمد (صنع محمد ز علی اشرف است)، از شاگردان اویند، که از الگوهای استاد بسیار بهره بردند. علی اشرف گاه با میرزا احمد نیریزی همکاری می‌کرد. آثار بسیاری از او برجاست که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از: شیخ صنعان و دختر ترسا (نقاشی روی قلمدان،۱۱۶۱ق)، شاهزاده خانمی نشسته در زیر درخت (نقاشی روی قلمدان، ۱۱۵۸ق)، گل و مرغ (قلمدان، ۱۱۶۴ق)، و یک قاب آینه با نقش گل و مرغ (۱۱۶۹ق).