ابوعثمان حیری، سعید ( ـ نیشابور ۲۹۸ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ابوعُثمان حِیَری، سعید ( ـ نیشابور ۲۹۸ق)

از رجال تصوّف. اصلاً اهل ری بود. در ابتدا، از محضر و مصاحبت مشاهیری همچون شاه بن شجاع کرمانی و یحیی بن معاذ رازی استفاده کرد. آنگاه به همراه شاه کرمانی به نیشابور کوچید و دست ارادت به ابوحفص حدّاد داد و دقائق تصوّف را از او آموخت. پس از آن به ترویجِ تصوّف در نیشابور پرداخت، تا آن‌جا که او را استاد نیشابوریان خواندند. عبدالله بن محمد رازی، او را از تمامی استادانش ـ حتّی جُنَید و رُوَیم ـ برتر می‌دانست. اما او را در سخن و اشاراتِ عارفانه ضعیف دانسته‌اند. فرزند او عبدالله و فرزندزاده‌اش سعید نیز، درشمار صوفیان بوده‌اند.