ابومحجن ثقفی، مالک ( ـ۱۶ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ابومِحْجَن ثقفی، مالک ( ـ۱۶ق)

شاعر صدر اسلام. از قبیلۀ بنی‌ثقیف در طائف و شاعری مُخضَرمی بود، و در ۳ق اسلام آورد. شهرتش به سبب خمریات اوست. نخستین شاعر عرب است که شراب در شعرش درون‌مایه‌ای مستقل و همیشگی دارد. در آغاز با اسلام سر معارضه داشت، اما بعد، از درِ سازگاری درآمد و این راه را بر بسیاری از شاعران بعدی گشود. انعکاس ویژگی‌های خمریات ابومحجن را می‌توان در آثار ابوالهندی و ابونواس دید.