اتحادیه آلمانی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اتّحادیۀ آلمانی (German Confederation)
کنفدراسیونی از کشورها که درپی نشست کنگرۀ وین[۱] و سازمان‌دهی دوباره تقسیمات ارضی کشورهای پس از جنگ‌های ناپلئونی[۲] (۱۷۹۹ـ۱۸۱۵) ایجاد شد. دارای ۳۹ کشور عضو و چهار شهر آزاد بود. پایتخت آن فرانکفورت بود و اتریش ریاستش را برعهده داشت. امپراتور اتریش و پادشاهان پروس[۳]، دانمارک، و هلند برای بازستاندن سرزمین‌هایی که پیش از آن امپراتوری مقدس روم[۴] بر آن‌ها حکم می‌راند به اتحادیه پیوستند. کنفدراسیون در ۱۸۴۸ جای خود را به شورای فرانکفورت[۵] داد که نتوانست کشورهای آلمانی را با قانون اساسی لیبرال متحد کند. کنفدراسیون آلمانی دوباره در ۱۸۵۱ ایجاد شد، اما پس از غلبۀ پروس بر اتریش در جنگ هفت‌هفته‌ای[۶] منحل شد (۱۸۶۶). سال بعد، پروس اتحادیۀ آلمان شمالی[۷] را جایگزین آن کرد.



  1. Congress of Vienna
  2. Napoleonic Wars
  3. Prussia
  4. Holy Roman Empire
  5. Frankfurt Assembly
  6. Seven Weeks\' War
  7. North German Confederation