اتحادیه سه امپراتور

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اتحادیۀ سه اِمپراتور (dreikaiserbund)
اتحادیۀ بین آلمان، اتریش ‌ـ‌ مجارستان، و روسیه در نیمۀ دوم قرن ۱۹. بانی آن اوتو فون بیسمارک[۱]، صدراعظم آلمان، بود. هدف اتحادیه ازبین‌بردن رقابت میان دو همسایۀ آلمان از طریق توافق بر سر حیطه‌های نفوذشان در حوزۀ بالکان و منزوی‌کردن فرانسه، دشمن آلمان، بود. نخستین اتحادیه در واقع از ۱۸۷۳ تا ۱۸۷۵ برقرار بود. دومین اتحادیه، که رسمی و محرمانه بود، ۱۸ ژوئن ۱۸۸۱ تشکیل شد و سه سال دوام داشت. در ۱۸۸۴ تجدید، اما در ۱۸۸۷ ملغی شد. دلیل خاتمۀ هر دو اتحادیه استمرار تضاد شدید منافع اتریش ‌ـ‌ مجارستان و روسیه در حوزۀ بالکان بود. در پیمان دوم هرگونه تغییر سرزمینی در حوزۀ بالکان بدون توافق قبلی منع و بر حق اتریش برای انضمام بوسنی و هرزگووین در زمان دلخواه تصریح شده بود؛ در ضمن در صورت وقوع جنگ بین یکی از طرف‌ها با یک قدرت بزرگِ خارج از پیمان دو طرف دیگر می‌بایست ضمن حفظ روابط دوستانه بی‌طرف بمانند. بیسمارک موقتاً توانست با انعقاد پیمان تضمین مجدد در ۱۸۸۷ رابطه با روسیه را حفظ کند، ولی پس از برکناری او این پیمان تجدید نشد و میان فرانسه و روسیه اتحادی شکل گرفت.



  1. Otto von Bismarck