اتفاق (فلسفه)
اِتّفاق (فلسفه)
در اصطلاح فلسفه، ظهور رخدادی غیرمنتظره که منشأ آن چهار امر است: ۱. به واسطۀ زیادی شرایط علّی و معلولی در ظهور امری، وقوع آن نادر است؛ ۲. چیزی که بر علل آن آگاهی نباشد، مانند افتادن آجر از بام؛ ۳. ظهور غایت جنبی یک فعل، مانند پیداکردن گنج به هنگام شخم‌زدن زمین؛ ۴. پیدایش معلول بدون علت که از آن به «صُدفه» یا «تصادف» نیز تعبیر می‌شود. فیلسوفان، براساس قانون جهان‌شمول علّیت، ظهور امری بر گونۀ چهارم را به خلاف سه قسم دیگر، محال می‌دانند. نیز ← تصادف