ابن حجر عسقلانی، احمد (قاهره ۷۷۳ـ ۸۵۲ق)
| احمد بن حجر عسقلانی | |
|---|---|
| زادروز |
قاهره ۷۷۳ق |
| درگذشت | ۸۵۲ق |
| ملیت | مصری |
| شغل و تخصص اصلی | مفتی شافعی |
| لقب | حافظ عصر |
| آثار | بلوغ المرام من ادلّة‌الاحکام؛ فتح‌الباری فی شرح صحیح‌البخاری؛ لسان‌المیزان؛ إلاصابة فی تمییز اسماءالصحابة؛ الدُّرَرُالکامنة فی اعیان‌المائة‌الثامنة؛ انباءالغُمُر بابناءالعُمُر |
| گروه مقاله | دین اسلام |
ابن حَجَر عَسْقلانی، احمد (قاهره ۷۷۳ـ ۸۵۲ق)
(نام کامل: شهاب الدین ابوالفضل احمد بن علی بن محمد بن محمد بن علی بن احمد بن محمود بن احمد حجر عسقلانی کِنانی مصری، معروف به ابن حجر عسقلانی) مفتی شافعی و قاضی‌القضات مصر. به عسقلان، شهری در فلسطین، منسوب است. حافظه‌ای فوق‌العاده داشت، چندان‌که در نوجوانی قرآن و برخی کتاب‌های فقهی و ادبی را از بَر بود. در علوم قرآنی، فقه، حدیث، کلام، رجال، تاریخ و ادبیات تبحر داشت و شعر نیز می‌سرود. برای یادگیری حدیث به شهرهای مختلف مانند اسکندریه، شام و یمن سفر کرد. در حدیث و رجال چنان آوازه یافت که او را «حافظ عصر» می‌خواندند. نزد استادانی مانند زین‌الدین کرد عراقی، سراج بلقینی، ابن جماعه و ابن مطرز درس خواند. معروف‌ترین شاگرد او شمس‌الدین محمد سخاوی است که شرح حال او را گرد آورده است. در مدارس مختلف مصر تدریس می‌کرد، و در دارالعدل آن‌جا فتوا می‌داد. با آن‌که در ابتدا از پذیرش قضاوت گریزان بود، اما رفته‌رفته به آن دلبستگی پیدا کرد؛ چندان‌که هرگاه عزل می‌شد برای تصدی دوبارۀ منصب قاضی‌القضاتی به سختی می‌کوشید. بیش از ۱۵۰ کتاب نوشت که برخی از آن‌ها در زمان وی دست‌به‌دست می‌شد. از مهم‌ترین آثارش: بلوغ المرام من ادلّة‌الاحکام؛ فتح‌الباری فی شرح صحیح‌البخاری؛ لسان‌المیزان؛ إلاصابة فی تمییز اسماءالصحابة؛ الدُّرَرُالکامنة فی اعیان‌المائة‌الثامنة؛ انباءالغُمُر بابناءالعُمُر.