اخلاق منصوری
اَخلاق مَنصوری
تألیف امیر غیاث‌الدین منصور دشتکی، کتابی به فارسی در اخلاق بر پایۀ حکمت و فلسفۀ اسلامی. این اثر به نثری شیوا تألیف یافته و مؤلف در استدلال مسائل به آیات قرآنی و اشعار فارسی و عربی استناد کرده است. کتاب در دو مجلی، یکی دربارۀ ماهیت انسان و راه خوشبختی دو جهان و دیگری در تهذیب اخلاق و کیفیت سلوک با مردم و خداوند، است. مجلی یکم دارای چهار تجلیه است: ۱. نفس مجرد و روح اسپهبد؛ ۲. بیان هیکل انسان؛ ۳. در این‌که انسان جانشین خداست؛ ۴. در نشان‌دادن راه رسیدن به خوشبختی. مجلی دوم دارای سه تجلیه است: ۱. فرق فضایل و رذایل؛ ۲. قانون حفظ صحت نفس؛ ۳. فضایل و آداب پادشاهان. هر تجلیه نیز شامل چند تصحیح، توضیح، تتمیم، و تذکره است و به‌همراه آن، حکایت، تمثیل، مثنوی، قطعه، رباعی، بیت و مصراعی شاهد آمده است. این اثر بخشی از جام جهان‌نما و رسالۀ اولی از وجه ثالث از جام جهان‌نما، دو اثر دیگر مؤلف است. اخلاق منصوری در ۹۲۴ق نوشته شده است.