استدراک

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اِسْتِدْراک

(در لغت به‌معنی دریافتن) اصطلاحی در علم بدیع. کلامی که ازجمله یا مصراعِ اولِ آن چنین برآید که گوینده قصد بدگویی دارد، اما جمله یا مصراعِ دوم این شبهه را رفع کند. در کل، رفع ابهام از کلام پیشین است: اثر میر نخواهم که بماند به جهان/میر خواهم که بود مانده به‌جای اثرا (رودکی).