اعجازالقرآن

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اعجازالقرآن

کتابی به عربی، در اعجاز قرآن، تألیف قاضی باقلانی، ادیب و متکلم قرن ۴ق. مؤلف در این کتاب معتقد است که قرآن از جنس کلام عادی عرب نیست و بلاغت آن، که اساس اعجاز قرآن است، از گونۀ دیگری است و آن، همان نظم و ساختار و بیان شگرف قرآن است. جاحظ، عبدالقاهر جرجانی، زمخشری، حافظ شیرازی و برخی از قرآن‌شناسان و ادیبان نیز معتقد به همین نظریۀ نظم‌اند. این کتاب خود موضوع تحقیق و نقد صاحب‌نظرانی چون صادق‌الرافعی در کتاب اعجازالقرآن و زکی مبارک در کتاب النّثرالفنّی و عبدالرّئوف مخلوف قرار گرفته است. اعجاز‌القرآن باقلانی، نخستین‌بار در ۱۴۱۱ ق/۱۹۹۱ به چاپ رسیده است.