انجیل
اِنجیل (Gospel)
(برگرفته از واژۀ یونانی اوانگلیون[۱] به‌معنی مژده و بشارت) بخش اول کتاب عهد جدید، یعنی کتاب مقدس مسیحیان. در آن چهار روایت از زندگی عیسی مسیح در قالب کتاب‌های مَتّی، مَرْقُس، لوقا و یوحنا آمده است. البته در تداول فارسی‌زبان اصطلاح انجیل گاهی به تمام کتاب عهد جدید هم اطلاق می‌شود. جز این انجیل‌های چهارگانه (اناجیل اربعه) انجیل پنجم مشهور به انجیل تومای حواری اثری است از قرن ۲م شامل ۱۱۴ گفتار از حضرت مسیح که ترجمۀ قبطی آن در میان ۱۳ پاپیروس در ۱۹۴۵ در مصر به‌دست آمد. نویسندۀ این انجیل نمی‌تواند توما از حواریون مسیح که در قرن اول میلادی می‌زیست، باشد. انجیل ششم به نام انجیل بَرنابا به‌سبب بشارت آن به ظهور حضرت محمد (ص) به‌ویژه در میان مسلمانان مقبول است. قدیمی‌ترین نسخه این انجیل مربوط به قرن ۱۶م است. سه روایت نخست انجیل (متی، مرقس و لوقا) کمابیش شبیه یکدیگرند و به همین سبب آن‌ها را انجیل‌های متناظر یا نظیر می‌خوانند. انجیل چهارم، یعنی انجیل یوحنا، از نظر ساختار و محتوا با آن‌ها تفاوت دارد. انجیل‌های متناظر زندگی و تعالیم مسیح را روایت می‌کنند و هر کدام به شرح جنبه‌ای از آن می‌پردازند. مثلاً قصۀ ولادت او فقط در دو انجیل متی و لوقا آمده است. اما وقایع هفتۀ آخر عمر مسیح ازجمله تصلیب و قیام و رستاخیز در هر چهار انجیل به تفصیل آمده است. انجیل‌ها ۳۰ تا ۴۰ سال پس از صعود عیسی مسیح به آسمان تألیف شدند. طبق سنت، قدیمی‌ترین انجیل را انجیل متی می‌دانند، ولی امروزه محققان معتقدند که انجیل مرقس قدیمی‌ترین انجیل است و حدود سال ۷۰م تألیف شده است. هدف نویسندگان اناجیل نشر بشارت ظهور مسیح و به‌طور کلی رساندن پیام رستگاری مسیحایی بوده است. نیز ← کتاب_مقدس
- ↑ evangelion